Recensie en foto: Mieke van der Raay
Op zaterdagavond 15 februari had ik het genoegen de voorstelling Verzingeving van Spruijt & Opperman te zien in het Dakota Theater. Ik ken Carlie Spruijt en Eva Opperman nog uit hun tijd op DAPA, waar ze al opvielen als talentvolle en hechte performers. In 2016 werd ik uitgenodigd om hun allereerste voorstelling Zij en Ik te zien, en toen al was ik onder de indruk van hun talent, vooral hun vermogen om het publiek met simpele, maar effectieve humor aan het lachen te krijgen. Nu, in 2025, presenteren ze alweer hun derde eigen voorstelling: Verzingeving.
In een tijd waarin alles een reden moet hebben en een fout een ‘kapitaal leermoment’ is, stellen Spruijt & Opperman de vraag waarom niets meer zomaar mag zijn. Waarom mag je niet gewoon eens geen zin hebben? Waarom moeten teleurstellingen en ongeluk altijd een diepere betekenis krijgen? En komt echte zingeving niet juist na de zwaarste lessen? Dit klinkt misschien filosofisch, maar geen zorgen: Spruijt & Opperman weten hun wijsheden meesterlijk te verpakken in liedjes, humor en muziek. Met een overdosis zin maken ze van onzin onze zin!
De groei die deze twee dames hebben doorgemaakt, is indrukwekkend. Ik heb in lange tijd niet zo hard gelachen – zelfs zo hard dat Spruijt & Opperman me na afloop vertelden dat ze precies wisten wie er zo uitbundig lachte. Vanaf het eerste moment grijpen ze de aandacht en laten die niet meer los. Hun openingsscène slaat in als een bom, en binnen enkele minuten hebben ze het publiek volledig mee. De staafmixersketch zet direct de toon: scherpe humor, direct taalgebruik en een zaal die niet slechts toeschouwer is, maar actief betrokken wordt.
Wat deze voorstelling bijzonder maakt, is de dynamiek. Korte, flitsende sketches, worden moeiteloos afgewisseld met langere scènes waarin de humor subtieler wordt uitgewerkt. Dit zorgt voor een aangenaam verrassingseffect en houdt de zaal continu geboeid. Spruijt & Opperman verliezen op geen enkel moment de controle of de aandacht van het publiek, waardoor de voorstelling toegankelijk blijft voor een breed publiek. Ook al wordt er geen woord gesproken, toch moet je lachen om de gezichtsuitdrukkingen van de beide dames.
Wat Spruijt & Opperman onderscheidt, is hun ontwapenende stijl. Ze snijden gevoelige onderwerpen aan zonder dat het ongemakkelijk wordt. Dankzij hun perfecte timing, ijzersterke tekstopbouw en natuurlijke uitstraling blijft alles lichtvoetig en treffend. Zelfs zware thema’s als zelfmoord of absurde doktersbezoeken worden op een meesterlijke manier omgezet in humor, zonder de ernst ervan te verliezen.
Ook hun interactie met het publiek is uniek. Waar sommige cabaretiers het publiek als doelwit gebruiken, maken Spruijt & Opperman het publiek tot een onmisbaar onderdeel van de voorstelling. Ze spelen niet vóór de zaal, maar mét de zaal, en weten precies hoe ver ze kunnen gaan. Dit maakt Verzingeving levendig, onvoorspelbaar en vooral ontzettend grappig.
Spruijt & Opperman bewijzen met Verzingeving opnieuw dat ze tot de top van het Nederlandse cabaret behoren. Hun scherpe humor, aanstekelijke energie en diepere boodschap maken deze voorstelling een absolute aanrader. Ga het zien – en bereid je voor op een avond waarin je keihard zult lachen, maar ook even zult nadenken.
Note to Carlie: Ik hou ook niet van Metallica
Credits:
Script: Carlie Spruijt & Eva Opperman
Liedteksten: Carlie Spruijt & Eva Opperman
Muziek: Carlie Spruijt, Eva Opperman & Guus Westdorp
Tekst- en speladvies: Leon van der Zanden
Lichtontwerp: Eelke Slooten – TheaterVogels & Ties Brunt
Techniek: Ties Brunt
