Recensie: Martijn van Vuuren
Foto: Daan van den Broek
Op zaterdag 23 maart ging in het nieuwe Theater aan de Parade de cabaretmusical “Ver van je bed” in première. De première werd hier gespeeld als opening van de nieuwe Pleinzaal van het theater in ’s-Hertogenbosch.
De lokatie is niet het enige nieuwe in deze productie. Ook het productiebedrijf Oatmilk Studio is een relatief nieuwe speler in het Nederlandse musical landschap. Na de musical Before after komen ze nu met de tweede productie naar de Nederlandse theaters. Ook nieuw is het concept “cabaretmusical.” Een begrip dat voor aanvang wat vragen oproept.
Oatmilk is een bedrijf met een vurige passie voor ‘het nieuwe’ maar heeft ook respect voor ‘het oude.’ Ze willen graag met jonge theatermakers een nieuw publiek raken en bewegen.
De jonge theatermakers zijn in dit geval Maarten Hopman en Ezra van Nassauw. Maarten is in deze voorstelling verantwoordelijk voor het script en de liedteksten. We kennen Maarten vooral als tekstschrijver voor televisie (Dit Was Het Nieuws) en online media (De Speld). Met Ver van je bed heeft hij zijn eerste avondvullende musicalscript en liedteksten ontwikkeld. Ezra is inmiddels al een bekende naam geworden in het vak als muzikaal leider en arrangeur, maar componeerde nog niet eerder een hele musical.
Ver van je bed gaat over moeder Marjan (Annick Boer) die haar kinderen uitnodigt voor de trouwdag. Bij aankomst thuis komen dochter Hannah (Renée van Gruijl) en zoon Pieter (Martijn Kardol) voor een onverwachte verrassing te staan. In de voorstelling zien we diverse uitdagingen van millenials uit deze tijd voorbij komen. Hannah die bijna 30 is heeft haar leven nog niet op rit. Ze is nog op zoek naar een relatie met al het dating-app-leed dat daarbij komt kijken, ze kan geen koophuis manifesteren en bouwt als ZZP’er ook geen pensioen op. Haar broer Pieter zit vast in een relatie met kind die achteraf een open relatie bleek te zijn. Bart van Veldhoven speelt de rol van lifecoach die met zijn typerende oneliners het ontwrichte gezin probeert te verbinden.
Gedurende de voorstelling wordt er voortdurend geschakeld van het verhaal en de beschreven personages naar de acteurs als zichzelf. Ze stappen geregeld uit het verhaal en doorbreken daarmee de zogenaamde vierde wand. In rechtstreeks contact met het publiek en zelfs een stukje publieksparticipatie wordt er gekeken naar het verhaal. De acteur hebben de uitdrukkelijke wens om er een feelgood voorstelling van te maken met een happy end. Echter blijkt steeds de situatie in het verhaal iets anders te vragen. Er is een verschrikkelijke storm op komst en alle gezinsleden zitten in een persoonlijke existentiële crisis. Gelukkig is er nog Gerrie van der Klei die voor een leuke verrassing zal gaan zorgen.
De vorm van de voorstelling is zeker vernieuwend maar ook bij vlagen wat flauw. In het begin is het een leuke en verrassende toevoeging, maar gedurende het stuk wordt het wat voorspelbaar en haalt het de vaart uit de voorstelling. Überhaupt is de flow van de voorstelling nog een aandachtspunt. De vrolijke en makkelijk in het gehoor liggende nummers van de voorstelling worden helaas niet live gespeeld. De nummers staan ook wat los van het verhaal. Het negatieve cliché van musical, dat scenes worden afgewisseld met mensen die ineens beginnen te zingen, lijkt hier ook zo te voelen. Na een scène loopt de acteur naar een andere plek, wisseling van lichtstand en het bandje wordt in gestart. De nummers zijn ook wat lang en ook dat zorgt ervoor dat de vaart uit de voorstelling wordt gehaald.
Het begrip ‘cabaretmusical’ komt niet helemaal tot zijn recht en schept toch andere verwachtingen. Ja, het is een komische musical! Het fenomeen musical wordt ook op een leuke manier op de hak genomen met flauwe dansjes en achtergrond koortjes. Maar het heeft weinig met cabaret te maken, ondanks de toevoeging van een cabaretier Martijn Kardol aan de cast. Martijn is overigens een verrassende verschijning in de voorstelling. Hij heeft een mooie zangstem en is een prettige persoonlijkheid om naar te kijken. Zijn manier van bewegen en het acteren zijn echter nog niet helemaal ontwikkeld. Annick Boer heeft zoals altijd de lachers op haar hand. Zij zet de rol van moeder in een midlife crisis op een zeer overtuigende manier neer en weet de voorstelling te dragen.
Met Ver van je bed heeft Oatmilk een zeer verfrissende en nieuwe, eigentijdse voorstelling op de planken gezet, waarbij er echter nog een aantal puntjes op i mogen worden gezet. Gelukkig zijn ze nog in 45 theaters te zien door het hele land.
