Vasalis, altijd vandaag; Poezie om te overleven

Vasalis, altijd vandaag; Poezie om te overleven

Recensie: Mieke van der Raay

Op vrijdag 12 oktober ging ‘Vasalis, altijd vandaag’ in première, in de kleine zaal van de Goudse schouwburg. Vasalis, altijd vandaag gaat over het leven van M. Vasalis oftewel Margaretha Leenmans, zij schreef liever onder een pseudoniem. Ze vond namelijk haar eigen gedichten nooit goed genoeg en was er al op uitgekeken voordat ze werden uitgegeven. Enkel drie dunne bundels werden er tijdens haar leven uitgegeven, daar heeft ze maar liefst 15 jaar over gedaan, maar had stapels gedichten liggen die ze niet de moeite vond om te publiceren. Ze won de Constantijn Huygensprijs in 1974 en de P.C. Hooftprijs in 1982. Eigenlijk was ze kinderpsychiater -dit deed ze tot haar zeventigste – maar hield ook van feesten, eten en was niet vies van een borreltje.

In de voorstelling zien we Nettie Blanken als Vasalis en Bram van der Vlugt als onder andere Jan Droog, haar echtgenoot. Zij nemen ons mee door het leven van Vasalis. Vasalis probeerde twee maal te stoppen als dichteres; één keer in 1957 en één keer in 1975 en verklaarde Vasalis dan dood. Helaas was de drang tot schrijven toch groter, maar ze bleef altijd haar eigen grote criticus. De tekst is geschreven door Janine Brogt in zes delen. Het stuk begint met Vasalis, die eigenlijk niet wilt werken aan dit gesprek, maar geleidelijk aan wil ze toch meer details uit haar leven vertellen. Over haar huwelijk, haar kinderen, haar overleden kindje. We gaan op zoek naar waar haar zelfkritiek vandaan komt. De acteurs weten ons geregeld te verassen met bijzondere uitspraken, maar wisselen ook gewoon van rol.

De derde persoon op het podium is Floris van der Vlugt, hij verzorgt de prachtige muzikale klanken tijdens de korte intermezzo’s, maar heeft ook een aangeef functie voor de acteurs.

Ook al is het onderwerp niet zo lichtzinnig, toch weten de acteurs met een vleugje humor de aandacht van het publiek vast te houden. Soms zit je met ingehouden adem naar het spel van Bram en Nettie te kijken. Er is gekozen voor een minimaal, maar functioneel decor, wat perfect is voor deze voorstelling. De muziek is subliem en past op gepaste toon bij deze bijzondere ode aan M. Vasalis.

Sub Finum

En nu nog maar alleen het lichaam los te laten –
de liefste en de kinderen te laten gaan alleen nog maar het sterke licht
het rode, zuivere van de late zon te zien,
te volgen – en de eigen weg te gaan.
Het werd, het was, het is gedaan.

Voor meer informatie: https://www.hummelinckstuurman.nl/voorstelling/Van_Der_Vlugt_Co_Vasalis_Altijd_Vandaag/omschrijving/#

FOTO: Sarah Wijzenbeek

Share

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.