Recensie: Vera Visser – de Mol
Zaterdag 5 november ging in Diligentia in Den Haag de voorstelling ‘Van Kooten en de beat’ in première. In deze voorstelling neemt Kasper van Kooten je mee over zijn levenspad tot nu toe. Een persoonlijke en muzikale show met de nodige zelfspot.
In februari 2022 kwam het gelijknamige boek uit. Nu vertelt Kasper van Kooten zijn verhaal op het podium. Met de toevoeging van de muziek waar hij het over heeft. Kasper heeft namelijk een onverzadigbare behoefte aan muziek.
“Onlosmakelijk daarmee verbonden zijn de hartsvrienden met wie Kasper van Kooten al vanaf zijn vroege jeugd in bandjes speelt. Hij is de drummer die zichzelf naar Ahoy droomt. Maar als het hoogste podium eenmaal bereikt is, blijkt zijn droom niet te kloppen. Wanneer Kasper jaren later plotseling gedwongen wordt om met optreden te stoppen, dringen alle levensvragen zich meedogenloos op: wat was ik al die jaren aan het doen?”
Op het podium staan meerdere drums. Met een hoop rook komen Frank Stukker (de gitarist) en Kasper van Kooten op. Het eerste nummer is een nummer van Doe Maar, Kasper gebruikt hierbij de bongo’s. De zang is niet goed te verstaan, dit komt doordat de microfoon uit staat, blijkt als Kasper het publiek wil begroeten. Daarna is alles een stuk beter te verstaan. Kasper neemt het publiek mee naar zijn jeugdjaren. Hoe hij op de bank zat met Jantje P., de drummer van Doe Maar. De ene anekdote volgt de andere op. Met zelfspot kijkt Kasper terug op zijn leven. De band die hij op 13-jarige leeftijd startte met klasgenoten. De opgenomen single die hij laat horen, geeft al aan dat hij al op jonge leeftijd zeer getalenteerd was. Gedurende de voorstelling gaat Kasper steeds beter zingen, alsof hij ons ook meeneemt in het ontwikkelingsproces van die muzikaliteit. Of de zenuwen werden steeds minder. Af en toe gooit hij er een actueel grapje in, ‘want het is toch cabaret’, aldus Kasper. De ene keer slaat deze humor beter aan dan de andere keer. De foto’s die hij op het scherm toont zijn de kapstok van zijn verhaal.
Kasper stelt zich kwetsbaar op in de voorstelling. Hij laat niets onbesproken: van zijn thuissituatie in zijn jeugd, via de succesvolle jaren bij Acda en de Munnik tot zijn eenzame lockdownoptredens met flessen wodka tussen de schuifdeuren in zijn flat. In zijn eentje. Hij eindigt de voorstelling weer met de bongo’s en zo is het cirkeltje van de voorstelling rond.
De toegift was zeer origineel, maar daar verklap ik niets over, want die moet je gewoon meemaken.
Meer informatie: https://www.theaterbureaudemannen.nl/
FOTO:©Karin van Gilst
