Recensie: Mariska Oosterhuis
Gisteravond ging de musical Suske en Wiske op passende wijze in première in Bergen op Zoom, onder goedkeurend oog van de beide dochters van Willy Vandersteen, de bedenker van Suske en Wiske 70 jaar geleden.
Voor de ingang van theater de Maagd ligt een rode loper en de gasten worden verwelkomd door een jongleur en een stel acrobaten. Het hooggeëerde publiek bestaat deze avond voor een groot deel uit kinderen, wat natuurlijk meer dan logisch is. Op tafels staan flesjes water met de afbeeldingen van Suske en Wiske, en een goochelaar vermaakt de kinderen tot ze de zaal in mogen.
Zodra het donker is in de zaal en Suske en Wiske (rollen van Stijn Mac Gillavry en Liset Vrugteveen) uit het grote boek opduiken gaat een licht gejuich op onder het publiek. Het is begonnen!
De hele voorstelling duurt anderhalf uur. Het is ook anderhalf uur lang een vermakelijke mix van pakkende liedjes, energieke dansjes en acteurs die van het podium spetteren. De energie die Suske en Wiske overbrengen houdt zelfs de aandacht van de jongste kinderen vast. Lambik (een rol van Robbert van Unnik) en Sidonia (gespeeld door Eline Schmidt) worden ook op het podium precies neergezet zoals de karakters zijn in de strips van Willy Vandersteen. Dit geldt voor alle acteurs, die stuk voor stuk hun rollen sterk spelen.
De kleding van de hoofdrolspelers is herkenbaar, want wie kent niet het witte jurkje en rode strik van Wiske en het rode shirt van Suske? Dit dragen zij ook op het toneel. Het is een voorstelling gemaakt voor kinderen. Sommige woordgrapjes zijn echter voor de jongsten niet te begrijpen, maar dat houdt het voor de oudere mensen ook leuk.
Het gordijn van het toneel is onderdeel van de voorstelling en wordt gebruikt om de circusring en het backstage deel van het circus aan te geven. De acteurs veranderen zelf het decor, soms bijna zonder dat je het merkt. Voor je het weer is de bar veranderd in een politiebureau of is de woonwagen van Lambik weer verwisseld voor de circusring.
Het verhaal begint met het feit dat Jerom (gespeeld door Erik Plageman) weg is. Hij heeft een briefje achtergelaten, hoewel hij niet kan schrijven. Lambik voelt zich niet serieus genomen door zijn vrienden en laat zich overhalen om de baron van het circus te worden, ofwel de clown. Al gauw merkt hij dat het niet pluis is in het circus, en dat Jerom wel degelijk daar ergens is. Hij waarschuwt Sidonia, Suske en Wiske, die ook een act bij het circus krijgen. Gaandeweg de voorstelling kom je er achter dat de ringmeester (Ben Cramer) niet te vertrouwen is, en dat je in het circus beter geen vragen kan stellen. En is Roberto de goochelaar (Bart Mijnster) nu een vriend, of is hij ook één van de slechte mensen?
Uit de voorstelling blijkt niet wie nu het serum steelt om Jerom weer de goedige, sterke man te maken wie hij is, in plaats van de sterke man waarvan elke dag het geheugen gewist wordt. Ook blijkt niet wie uiteindelijk dat serum inbrengt. De jeugdige bezoekers zullen hier niet om malen, want natuurlijk loopt alles goed af. Alle vrienden zijn weer bij elkaar, Suske, Wiske (met Schanulleke) Sidonia, Lambik en Jerom.
Suske en Wiske is een leuk avondje uit voor kleine en grote mensen. Je verlaat de zaal met een grote glimlach, en de liedjes nog naklinkend in je hoofd.
