Recensie: Martijn van Vuuren
Foto: Jurriaan Hoefsmit
We leven in een moeilijke tijd. Een tijd dat publiek er weer aan moet wennen dat de theaters weer open zijn. Zalen zijn tegenwoordig moeilijk vol te krijgen. Ook leven we in een tijd waarin het niet meer vanzelfsprekend is dat je zomaar alles kunt zeggen. Over welke onderwerpen mag je wel grappen maken en waarover niet meer. Het valt niet mee voor een cabaretier om daarin de juiste balans te vinden. Rayen Panday bewijst dat het kan.
Met zijn nieuwe voorstelling ‘Focus’ laat Panday zien dat er een groot verschil zit tussen het onderwerp en de grap. Je kunt bijvoorbeeld prima een grap maken over Moslims zonder Moslims te beledigen. Ik denk dat hij gelijk heeft. Al ben ik zelf ‘de witte man,’ ik denk dat ieder mens deze voorstelling met een grote lach bekijkt. Of het nu gaat over vrouwen, Turkse kappers, de kinderen van Ruinerwold of wie dan ook, met een gevoel van empathie, maatschappelijke betrokkenheid, zelfspot en veel humor weet hij gevoelige onderwerpen bespreekbaar te maken zonder daar iemand bij te beledigen.
In ’Focus’ kiest Panday voor een andere vorm van zijn voorstelling. Het is een voorstelling waarin de ene grap op een logische en vloeiende manier overgaat in de volgende grap. Hij springt niet van de hak op de tak maar weet de verhalen aan elkaar te verbinden. Hierbij kiest hij voor zowel verhalen uit zijn persoonlijke leven, maar ook gebeurtenissen uit de actualiteit. Hierbij stelt hij zich ook de vraag: ‘Wil je de waarheid of een goed verhaal?’ Hij laat met voorbeelden uit de geschiedenis en alledaagse situaties zien dat de waarheid niet altijd het mooiste verhaal is.
Naast de enthousiaste cabaretier die duidelijk met groot plezier aan het spelen is, is hij ook een begenadigd pianist. Aan die piano brengt hij een ode aan zijn geboorteplaats Zaandam en vertelt hij ons hoe hij tijdens zijn eerste date altijd een rondleiding geeft door deze stad. Daarnaast krijgen we een les over de opbouw van een goed popliedje en bewijst hij dat de tekst altijd ondergeschikt is aan de melodie. Al is hij geen geweldige zanger, zijn pianospel is verrassend goed.
Tot en met 2 juni is hij in ieder geval nog te zien in het land.
