Recensie en foto: Mieke van der Raay
Op donderdagavond 13 februari bracht cabaretier Patrick Nederkoorn zijn voorstelling Uit de klauwen naar theater Castellum in Alphen aan den Rijn. Met zijn kenmerkende mix van humor, persoonlijke anekdotes en scherpe observaties nam hij het publiek mee in zijn zoektocht naar de plek van de mens in de natuur – een plek die voor hem minder vanzelfsprekend bleek dan gedacht.
Ooit zag Nederkoorn zichzelf als een natuurliefhebber, maar dat was nog in zijn stadse jaren, omringd door beton. Dat beeld kantelde toen hij met zijn gezin verhuisde naar een bosrijke omgeving, waar niet alleen de bomen en vogels, maar ook spinnen, teken en zelfs een wolf zijn nieuwe buren werden. De romantiek van het buitenleven maakte plaats voor confrontaties met de realiteit: de natuur is niet alleen mooi, maar ook grillig, onvoorspelbaar en soms ronduit bedreigend.
Onder regie van Titus Tiel Groenestege verweeft Nederkoorn deze worsteling met scherpzinnige metaforen en maatschappelijke thema’s. Wat begint als een luchtige vertelling over een stadsbewoner die de wildernis ontdekt, krijgt gaandeweg diepere lagen. De wolf die hij eerst bewonderde, wordt een indringer zodra hij zijn territorium binnenkomt. Nederkoorn vergelijkt zijn angst voor het dier met bredere maatschappelijke kwesties zoals de omgang met vreemdelingen. Zijn uitstapje naar de dierentuin – zogenaamd om de wolf beter te begrijpen – krijgt zo een treffende symboliek als je het vergelijkt met hoe we omgaan met nieuwkomers in de samenleving.
Muzikaal wordt hij ondersteund door pianist Guido van de Meent, die zes nummers begeleidt, waaronder Een nieuwe Dodenrit – een geestige en eigentijdse knipoog naar het beroemde nummer van Drs. P. Tegen het einde van de voorstelling grijpt Nederkoorn terug op het eeuwenoude Van den Vos Reynaerde, maar dit keer is niet de sluwe vos de schuldige, maar de mens zelf. De vraag is niet meer of we de natuur in toom kunnen houden, maar of we zelf niet degene zijn die ter verantwoording geroepen moeten worden.
Ondanks Nederkoorns enthousiasme en speelse interactie met het publiek, bleef de zaal soms wat terughoudend. Hij merkte dit met een knipoog op, zonder zijn energie te verliezen. Uit de klauwen is opnieuw een voorstelling van hoog niveau, waarin Nederkoorn zijn talent bewijst om humor, actualiteit en introspectie moeiteloos samen te brengen.
Wij hebben een heerlijke avond gehad waar we als mens ook een spiegel werden voorgehouden! Het lief rondom de moeder emotioneerde me. Prachtig!
Kijken nu al uit naar een volgende voorstelling! Met een succesvolle en hartelijke groet!