Recensie: Mieke van der Raay
Oeroeg van Hella S. Haasse het boek kent menig scholier, daar dit al decennialang op hun leeslijst staat.
Ook werd er al een film van gemaakt en nu dus in het theater.
Oeroeg gaat over de vriendschap tussen een Nederlandse jongen(waar de naam niet van wordt genoemd) en een Javaanse jongen in het
Nederlands-Indië van voor de oorlog.
We volgen de twee in de strijd van hun jeugd, in hun ogen zijn zij niet verschillend wat ook de volwassenen beweren.
Totdat het besef komt, eerder bij Oeroeg dan bij de Nederlandse jongen, dat ze toch niet zo gelijk zijn als ze dachten.
Het verhaal wordt verteld uit het oogpunt van de Nederlandse jongen, Leopold Witte doet dit op innemende wijze, ook al klopt de leeftijd niet
van de Nederlandse jongen in het verhaal en die van Leopold, toch kijk je hier gewoon doorheen, door de manier van het vertellen.
Helge Slikker is geen opvulling van het verhaal, maar van maakt het verhaal een geheel.
De speelse manier van vertellen maakt het stuk iets minder zwaar dan verwacht.
De muzikale begeleiding van Helge is perfect afgestemd op dit stuk.
Alleen op het einde was één muziek stuk net iets te lang, om geboeid te blijven kijken en luisteren.
Op een gigantisch groot projectie scherm, zien we vele foto’s uit de tijd waarin het stuk zich afspeelt, wat het allemaal wat realistischer maakt.
Een voorstelling met een stukje geschiedenis, wat uiteindelijk nu nog steeds een actueel onderwerp is, want is ieder mens nou wel of niet
gelijk?
Voor meer informatie:
http://www.bostheaterproducties.nl/default.asp?keuze=producties&productie=255