Recensie: Mieke van der Raay
Motherland vertelt het verhaal van een strijdlustige vrouw die anders is en zich zal verzetten tegen de gevestigde orde. In deze solovoorstelling brengt Jip Smit een ode aan het fantasy-genre en daagt u uit de grenzen van uw verbeeldingskracht te verleggen. Door afstand te nemen van de realiteit kunnen we deze juist beter bekijken en bevragen. Zo komen we er wellicht achter dat ze op ‘De Eilanden’ minder verschillen van ons dan we denken.
Een wat gehavende Jip Smit – blauw oog, krassen, enigszins verwilderd uit haar ogen kijkend – verwelkomt het publiek als oude vrienden. Dat blijken we ook te zijn – om precies te zijn, zijn we de dieren uit het bos die Katinka heeft opgevangen toen ze van ‘De Eilanden’ wegvluchtte, opgejaagd door prins Ypsilon. Jip Smit neemt je mee naar een duistere en magische wereld. Een plek waar alles draait om eeuwenoude tradities en rituelen. Hier, op ‘De Eilanden’, worden mannen 80 jaar oud en leven vrouwen maar drie dagen. Maar dan wordt Katinka geboren… We bevinden ons middenin een onvervalst fantasy-verhaal. Op een speelse manier betrekt Jip het publiek in het verhaal, ze wijst diverse mensen aan die een rol mee moeten spelen. Sommigen worden uitgenodigd op het podium. Enkele keren verandert Jip totaal. Ze heeft dan visioenen, waarin ze plots de kwaadaardige prins Ypsilon is. Deze momenten lijken heel dreigend, maar passen perfect in het verhaal. Op het einde grijpt de heldhaftigheid die ze toont, wanneer ze het publiek inlijft als haar medestrijders, je bij de keel.
Jip weet je in te pakken en neemt je vanaf de eerste minuut mee in een nogal apart verhaal. Je waant je gewoon in een andere wereld. Het is niet echt een makkelijke voorstelling om te spelen, maar Jip weet het op haar eigen manier te vertalen naar het publiek. De voorstelling heeft diepgang, maar ook humor. Wel zwarte humor. Er worden actuele thema’s als norm-denken en man/vrouw verhoudingen aan de kaak gesteld.
Meer informatie: https://www.theaterbureaudemannen.nl/
CONCEPT, SPEL: JIP SMIT
REGIE: ESTHER HABBEMA
MUZIEK: RALF POUW
FOTO: ©Casper Koster
