Recensie: Martijn van Vuuren
Foto: Daan van den Broek
Na een aantal geslaagde versies van musicals als ‘Company,’ ‘Sweeney Todd,’ en ‘Next tot normal,’ komt Theater De Leeuw nu met een eigentijdse versie van de Shakespeare klassieker MacBeth. Samantha Janssen tekent voor de regie en komt met een experimentele uitvoering van het verhaal over ambitie, trouw en verraad, misleiding, macht, angst en vooral veel bloed.
Als er in de aankondiging benoemd staat dat het een experimentele uitvoering betreft, kan dat twee kanten op gaan. Zoals bij ieder experiment kan het slagen of mis gaan. In dit geval is het De Leeuw Producties uit Arnhem gelukt om het te doen slagen.
Bij binnenkomst in de foyer wordt je al meegenomen in de beklemmende sfeer van de voorstelling. De foyer is aangekleed met plastic afdek folie en er klinkt onheilspellende muziek. Even krijg je het idee dat je in de wachtrij beland bent van een Efteling attractie.
Zodra de zaaldeuren open gaan treed je binnen in een wereld vol afdek plastic. Alles is wit. De vloer, de plastic coulissendoeken en de kleding van de cast, die al druk heen en weer aan het lopen zijn over het podium.
Het verhaal is in deze bewerking trouw aan het origineel. De Schotse generaal MacBeth krijgt van de heksen in het bos een aantal voorspellingen te horen. Hij zou koning worden van Schotland. Zijn vriend Banquo en tevens generaal van het leger van koning Duncan I, zal geen koning worden, maar zijn nageslacht wel.
Deze voorspellingen zijn het begin van zijn ondergang. Hij begint te geloven in zijn ambities. Ook zijn vrouw Lady MacBeth is uit op de macht van haar man. Zij spoort hem aan de koning te vermoorden. Als MacBeth eenmaal koning is, wordt hij gedreven door wanhoop en angst om de macht kwijt te raken. Dit resulteert in een reeks bloederige moorden op onder andere zijn vriend Banquo. Diens zoon weet echter te ontsnappen.
Het bloederige verhaal van MacBeth is de inspiratie geweest voor de bewerking van deze versie. Bloed is namelijk letterlijk het terugkerende thema van de voorstelling. Al snel verandert namelijk het smetteloze witte decor en de kleding in een met bloed besmeurd geheel. Ieder gevecht, iedere moord en iedere slag wordt namelijk vormgegeven door middel van emmertjes bloed waarmee de castleden elkaar besmeuren.
Ondersteund met de onheilspellende muziek weten ze een beklemmende sfeer te creëren die past bij het verhaal. De muziek bestaat uit bewerkingen van het toepasselijke lied Toxic van Britney Spears en live gespeelde muziek door een accordeonist. Ook is ervoor gekozen om in deze toneelbewerking een aantal gezongen ensemble nummers toe te voegen en een aantal zeer geslaagde choreografieën van Gerard Baars en Janita Tögel. Deze vormen een zeer krachtige combinatie en ondersteuning van de heftige emoties en verhaallijnen.
De cast van MacBeth is ook erg overtuigend. De titelrol wordt gedurende het stuk gespeeld door vier verschillende spelers. Door middel van een eenvoudige kledingwissel van een vest wordt duidelijk gemaakt dat het hier om dezelfde rol gaat. Het is mooi om te zien dat de vier spelers van deze rol ieder een totaal eigen invulling geven aan het personage. Het zijn vier verschillende karakters, en toch ga je mee in het verhaal. Een gewaagde maar geslaagde keuze.
MacBeth van Theater De Leeuw is slechts van 15 tot en met 18 februari te zien in Theater de Leeuw in Arnhem. Ze mogen trots zijn op een zeer toegankelijk en geslaagd experiment van Shakespeare’s meesterwerk.
