Recensie: Mieke van der Raay
Maaspodium had afgelopen zaterdag de grote première van loslopend wild.
Waarin jonge talentvolle theatermakers uitgedaagd werden om stukken te
maken die jongeren aan het denken zetten.
Zes totaal verschillende stukken gingen in première afgelopen zaterdag,
voor 8+ en XL.
Wegens omstandigheden kon ik alleen de laatste drie zien, zie onze
recensie van enkele dagen geleden.
Afgelopen woensdag middag 16 maart, mocht ik aanwezig zijn bij de
voorstelling 8+.
Dit was niet zomaar een voorstelling, dit was een speciale schoolvoorstelling.
Kinderen van diverse basisscholen uit Rotterdam, werden uitgenodigd om
te komen kijken.
Een heel unieke en aparte ervaring, om te zien hoe deze kinderen
reageren; het ene moment geboeid kijkend, het andere moment luidkeels
hun mening gevend.
Zij zijn nog een open blad, zij durven al tijdens de voorstelling hun
mening te geven en hebben een heel andere kijk op bepaalde onderwerpen
dan volwassenen.
Playstation gaat over de vlucht uit de realiteit. Zonder enig risico je
angsten onder ogen zien, kon je maar in het echte leven zoveel doen
als in het computerspel.
Lynn Meijer en Art Srisayam zien we in een adembenemende, explosieve dans.
Zij gaan samen een gevecht aan, want gamen kan een verslaving
worden/zijn.
De choreografie van deze dans is echt subliem, met speciale effecten
weet men nog een diepere diepgang te creëren.
Leuk om te vermelden is, nadat het gevecht was afgelopen, er een kind uit
de zaal riep naar de acteurs ‘Nooit spotten met vrouwen he’.
Foto: PhileDeprez
In vlieg word je door Jurriën Remkes en Rosa van Leeuwen, meegenomen in
de fantasie van kinderen.
Want wat ben je zonder je fantasie en dromen? En durf je jouw dromen te
delen met anderen?
Jurriën en Rosa zijn twee goede vrienden, die graag hun dromen delen,
maar ook wel graag alles een beetje groter willen maken dan dat het is.
Want eigenlijk zijn het wel superhelden, want ze kunnen echt vliegen,
écht waar!
Deze voorstelling is uitermate geschikt om interactie te hebben met de
kinderen in de zaal.
Zo wordt er geregeld gevraagd wat de kinderen zouden doen, of om mee te
denken met het koppel, want wie weten er nou meer van kinderlijke
dromen, dan de kinderen in de zaal.
De beide spelers voelden de kinderen feilloos aan en wisten op de juiste
momenten de kinderen te prikkelen om te reageren, maar ook duidelijk te
maken wanneer ze stil moesten zijn, dit zonder enig woord te zeggen.
Foto: PhileDeprez.
Kronkel is een absurdistische, fantasierijke voorstelling, met maskers
en kartonnen dozen.
Art Srisayam en Gale Rama hebben een vreemde speeddate, waarin ze
telkens van gedaante wisselen.
Deze voorstelling is geheel naar eigen inzicht te vertalen, soms wel
moeilijk te begrijpen, maar is toch een voorstelling waarin je je
fantasie de vrije loop kan laten.
Iedereen kan een andere draai geven op wat we zien.
Deze voorstelling was best wel moeilijk te begrijpen voor de kinderen,
dit lieten ze ook vaak duidelijk merken.
Ook vonden ze de maskers heel eng, het was zeker een grote uitdaging
voor de acteurs om de aandacht van de kids vast te houden.
Maar toch de interactie met de kinderen, de emoties die ze tonen, geeft
ze een extra boost om door te gaan met deze bijzondere voorstelling.
Want het blijft toch een kunst om kinderen aan het denken te zetten,
over wat zij zien, in dit spel van fantasie, volgens Art.
Foto: PhileDeprez.
Meer informatie: www.maastd.nl
