Le Temps Perdu; Imposant schouwspel

Le Temps Perdu; Imposant schouwspel

Recensie: Mieke van der Raay

Afgelopen zaterdagavond 20 oktober was de première van Le Temps Perdu in Koninklijk theater Carré.

De Verloren Tijd
‘Er zou ook een vraagteken achter kunnen staan. Le Temps perdu? Is de tijd wel verloren? Alles wat je meemaakte leidde immers tot waar je nu bent. Ellende gaf ook kracht. Verdriet bracht inzicht. Tijd is innerlijke groei. Dit is wat ik nu voel: ik wil terug naar de essentie. Kijken waar al die wervelingen van het leven naartoe gaan. Steeds meer lagen afpellen; wat ligt er onder al die angst en onrust? Tijd is voor mij; verbonden zijn, samen.’

Choreograaf Isabelle Beernaert heeft als geen ander het vermogen om het alledaagse, gewone leven om te zetten in een buitengewone choreografie. Haar choreografieën zijn prachtige verhalen, waar het publiek zich vaak in herkent en kan invoelen.
Isabelle Beernaert is een succesvolle en bekende choreograaf in Nederland en België. Ze produc eerde de theaterproducties Ne Me Quitte Pas (2011), Et Après (2012), C’est la Vie (2013) en Red, Yellow & Blue (2013-2014), Glass (2014-2015), Under my skin (2015-2016), Ne Me Quitte Pas (remake) (2017-2018) en Tabula Rasa (2017-2018).

Vijf mannen, vijf vrouwen. Vier seizoenen, vier liefdes, vier koppels en daarboven; dat ene koppel dat al die fases beleeft, de hoofdlijn meemaakt, zoals ieder mens uit meerdere delen bestaat. Die hoofdpersonages vormen de rode draad van le Temps perdu.

Tijdens de première speelde Symfonisch orkest ‘La Passione‘ onder leiding van dirigent en componist Kevin Houben, met zang van Ana Naqe en Patrick Riguelle.

Al bij binnenkomst staat in een felle spotlight Isabelle te dansen op een hele intieme verfijnde manier, waar je gewoon moet naar blijven kijken. Nadat het publiek zit, verandert het licht en komen één voor één de dansers op en volgen we ze in hun reis door het leven op fantastische muziek. De bewegingen zijn complex, stralen emotie uit, maar ook weer verfijnd. Elke danser weet zijn of haar dans talent te vermengen met de klanken van de muziek. Het ene moment zijn ze kwetsbaar het andere moment stralen ze een oer kracht uit. De Poolse danser Jakub Piotrowicz blinkt uit in een duet met Manon Beernaert. Zij passen perfect bij elkaar, geven elkaar de kracht om tot grote hoogte te komen.

Behalve de mooie dans en fantastische muziek, worden er gedichten voorgedragen die je raken en het geheel kracht bij zetten, waardoor je nog meer het verhaal ingezogen wordt. De live band en de zanger en zangeres geven deze dans voorstelling een extra dimensie mee.

Choreografe | Scenograaf l Artistieke Leiding Isabelle Beernaert
Artistiek partner | Zakelijk Adviseur Daniel Philippe Borst
Dirigent l componist Kevin Houben
Orkest La Passione
Vrouwelijke vocalist Ana Naqe
Mannelijke vocalist Patrick Riquelle
Mannelijke poëzie voordrager Daniel Philippe Borst
Dansers: Manon Beernaert, Jakub Piotrowicz , Gino Taytelbaum, Fabio Blanco, Momoka Kabuto, Luis Drake, Sonja Maria Swaiger, Joshi Martina, Rosalie Schilder, Shu Hui Chan, Samuela Papotto en Isis Magro de Sá.

Meer informatie:www.isabellebeernaert.com

FOTO: Mieke van der Raay

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.