Janneke de Bijl; “niet zo gezellig” maar wel heel grappig!

Recensie: Martijn van Vuuren
Foto: Anne van Zantwijk

Maandag 28 oktober ging in De Kleine Komedie de debuut voorstelling van Janneke De Bijl in première. “Zonder zin kan het ook.” Een uitspraak die niet direct op mij van toepassing was, want ja… ik had er best zin in. De Bijl is winnares van zowel de jury- als publieksprijs van Cameretten 2017. 

Aan de start van de avond worden we direct gewaarschuwd; “Janneke is niet zo gezellig!” Een niet zo’n handige eigenschap voor een comédienne denk je in eerste instantie. Al snel blijkt ze van die eigenschap haar kracht gemaakt te hebben. Ze beschouwt de wereld, de mensen om haar heen maar vooral zichzelf vanuit een ietwat sombere hoek, maar weet deze observaties op een heldere, nuchtere, eerlijke en daardoor grappige manier te verwerken in haar programma.

De Bijl heeft eerder filosofie gestudeerd (een studie die overigens niet warm aanbevolen wordt door haar). Maar het denken over het denken heeft haar wel gemaakt tot de theaterpersoonlijkheid die ze nu is. Al haar gedachten heeft ze verwerkt in allerhande notitie boekjes zoals een boekje voor ‘meevallers’ en een boekje voor ‘tegenvallers.’

Alle gedachten spinsels volgen elkaar in rap tempo op en worden af en toe onderbroken door liedjes aan de vleugel. Waar de liedteksten even scherp zijn als de spreekteksten schort het nog wat aan het pianospel. Wel zijn de liedjes een welkome afwisseling en zorgen ze voor de rustmomenten in de voorstelling. 

De humor van Janneke is wat zwartgallig maar niet pessimistisch. Ze voelt zich altijd ‘licht bezwaard’ maar niet depressief. Ze lijkt volledig verzoend met het lot dat ze is wie ze is. Gelukkig maar want Ze heeft hiermee een zeer eigen vorm van cabaret neergezet.

Ik had er veel zin in maar wist ook niet goed wat ik kon verwachten. Maar dat is juist goed aldus Janneke want bij weinig verwachtingen kan het alleen maar meevallen. En dat is zeker gebeurd. Dus MET zin kan het ook!