Recensie: Martijn van Vuuren
Foto’s: Robin Swiers
Na een zeer succesvolle eerste musical van De Theater BV over het leven van Bob Flinck (Freek Bartels) en Jenny de Beukering (Brigitte Heitzer) – Blind Date – ging op zondag 2 maart een vervolg op dit succes in première.
Blind Date kreeg destijds zeven nominaties voor een Musical Award en won er uiteindelijk drie. Inmiddels gaat de musical zelfs over de Nederlandse grenzen heen. Dat succes heeft de makers doen besluiten om het verhaal een vervolg te geven.
Waar we in de eerste voorstelling toekeken hoe Bob en Jenny elkaar leerden kennen tijdens hun date-avontuur, zijn we inmiddels twee jaar verder en zien we hoe het gelukkige paar zich voorbereidt op hun trouwerij (of moeten we ‘huwelijk’ zeggen?).
Omdat de wensen en verwachtingen rondom de bruiloft nogal uiteenlopen, besluiten ze de hulp in te schakelen van weddingplanner Koos (Paul Groot) van het bedrijf ‘Ja, ik wil.’
In de voorstelling passeren alle clichés rondom de voorbereidingen van een bruiloft de revue: van het aanzoek tot de gastenlijst en van het vrijgezellenfeest tot het uitzoeken van de jurk.
Hoewel het verhaal geen originaliteitsprijs verdient, is het lied- en tekstschrijver Allard Blom wel gelukt om een onderhoudend script te schrijven. Door het overtuigende spel van de cast en de scherpe teksten leef je mee met de ietwat karikaturale personages die worden neergezet. Paul Groot is – zoals we van hem gewend zijn – meesterlijk in zijn komische timing, hoewel ook Brigitte Heitzer zich inmiddels ruimschoots heeft bewezen in komische rollen. Freek Bartels weet daarnaast zijn personage overtuigend neer te zetten. Het is een genot om Bartels, die we vooral kennen van dramatische en serieuze rollen, weer eens in een luchtige, humoristische rol te zien.
Hoewel de muziek van Sam Verhoeven weinig grootse en meeslepende nummers bevat, laten Bartels en Heitzer vocaal alsnog hun klasse horen. Met name tijdens het nummer Ik zwaai en lach weet Brigitte het publiek te raken. De chemie tussen Freek en Brigitte spat van het toneel af; je ziet de lol die ze samen hebben. Paul Groot is een geweldige toevoeging aan de cast. Op sublieme wijze weet hij elk absurd personage neer te zetten, van de hysterische weddingplanner tot de vileine (schoon)moeder. Groot heeft weinig nodig om het publiek volledig naar zijn hand te zetten.
Het decor van de voorstelling is eenvoudig maar doeltreffend. Het live combo is zichtbaar op het podium, wat een mooie meerwaarde geeft aan de voorstelling. Verder wordt er slim gebruikgemaakt van eenvoudige rekwisieten om het verhaal kracht bij te zetten. Ook de choreografieën van Ivo Chundro passen goed bij de voorstelling en zorgen voor een brede grijns, vooral op het moment dat het aanstaande echtpaar zich voorbereidt op de openingsdans.
Ondanks het wat oubollige karakter van het thema en de voorspelbaarheid van de verhaallijn, weet De Theater BV toch een zeer vermakelijke voorstelling neer te zetten met een verrassende plottwist. Het verdient bovendien lof dat de makers de uitdaging zijn aangegaan om een vervolg te schrijven op de eerste productie rondom Bob en Jenny – een bijzondere keuze, aangezien sequels in de musicalwereld een zeldzaamheid zijn. Een vervolg maken is bovendien geen gemakkelijke opgave, zeker niet als de lat hoog ligt. Hoewel Ja, ik wil zichzelf niet per se overtreft, is het een zeer geslaagde sequel die absoluut de moeite waard is als je op zoek bent naar een luchtige en ontspannen avond uit.
© Robin Swiers
© Robin Swiers
© Robin Swiers
© Robin Swiers
© Robin Swiers
© Robin Swiers
