Interview en foto: Dominique van der Meer
Vooraf aan de première van de musical De drie biggetjes, van Studio 100, mochten wij enkele castleden interviewen.
‘Hoe zien jullie dagen eruit als jullie in het theater staan?’
Marthe: ‘Wij komen met een grote bus, dus wij komen met zijn allen aan. Daarna is er een schema waarop staat wanneer de mensen een zender krijgen, hun pruiken, hun neusjes. Op de beurt krijgen wij onze neusjes en pruiken. Het is een soort roulette de hele dag, tot de show begint”.
Julia: ‘En een vaste dansopwarming die we met zijn allen doen, een vaste zangopwarming. Het kwart-voortje, dan moeten we allemaal in ons kostuum verzamelen. Dan worden de bijzonderheden voor die dag gedeeld. Het is een strakker programma dan dat wij gewend zijn.’
‘Hebben jullie nog gewoonten of rituelen voordat jullie het toneel op gaan?’
Hanne: ‘Wij doen altijd een soort yell voor de show, als we dat niet doen, gaat er iets mis. Dus daar zijn wij heel bijgelovig in! We doen dat nu met iedereen een kwartiertje voordat de show begint. Dan is er een groepsmomentje waarin we elkaar ophypen en dan zijn we vertrokken’.
‘Zijn er al bloopers geweest?’
Hanne: ‘Ja al meerdere. In één van de eerste shows lopen wij op met koffertjes en vraagt Wuppert: ‘Hebben jullie je koffer gepakt? ‘en dan antwoord ik: ‘Ja Wuppert!’. Op dat moment valt mijn koffertje open en die is gewoon leeg. De timing daarvan was echt perfect, slapstickhumor. Dat zijn in elk geval leuke bloopers, niet dat je van het podium afvalt ofzo.’
Julia: ‘Ik ben een keer mijn schort verloren. Daarna rende ik af en zag ik Hanne en Marthe naar mij kijken, ik kijk daarna naar beneden, schrik en denk waar is mijn schort?! Dus daarop rende ik terug naar de coulissen en zie mijn schort op midden het toneel liggen.’
Hanne: ‘Ja, bij Baltimoor de boze wolf!’
Julia: ‘Ja, bij de boze wolf. Dus ik kon ook niet subtiel terug op rennen om mijn schort te pakken. Dus Baltimoor pakt mijn schort op tijdens zijn nummer en stopt dat in zijn zak. Ik dacht toen alleen maar, o nee, wij moeten straks een hele scene doen. Dus ik heb een hele scene zonder schort gespeeld!’
‘En is er nu een reserveschort?’
Hanne: ‘Daar wordt aan gewerkt!’
Julia: ‘Ja, daar zijn ze mee bezig’.
‘Merken jullie veel verschil tussen het publiek hier in Nederland en in België?’
Julia: ‘Ik vind het eigenlijk wel meevallen’.
Marthe: ‘Ik merk dat heel veel kids hier meepraten. Die willen ons helpen. Die zeggen dat er iemand in een ton verstopt zit, terwijl de kids in België alleen geschrokken kijken. Hier in Nederland denken de kinderen, wij moeten helpen!’
Julia: ‘Dan zeggen wij huh, waar is Pluisje? En dan hoor je uit de zaal:’
Hanne, Marthe en Julia: ‘Die zit daar in de ton, die is meegenomen!’
‘Hebben jullie naast deze musical, zelf een favoriete musical?’
Julia: ‘Ja! De drie musketiers, omdat ik megafan was van Pia Douwes daarin!’
Hanne: ‘Voor mij waren De drie biggetjes echt mijn nummer 1, maar mijn tweede lievelingsmusical was De Kleine Zeemeermin.’
Terwijl Marthe hard aan het nadenken is, vraag ik: ‘Misschien een andere K3 musical?’
Marthe: ‘Ja dan Alice in Wonderland. Dat was de eerste die in 3D was, dat was wel heel cool’.
Interview Wolven
‘Jullie eerste reactie, hoe was het?’
Michiel: ‘Het was fantastisch! Rotterdam: superleuk!’
Louis: ‘Ja, we zijn heel goed ontvangen hier in Nederland’
Gio: ‘Geweldig!’
‘Hebben jullie rituelen voordat je het toneel opgaat?’
Gio: ‘Ja we hebben zo’n yell’
Louis: ‘Ja een yell, maar die is elke keer anders’
Gio: ‘We proberen daar creatief in te zijn’
Doen jullie die yell met iedereen?
Louis: ‘Die doen we met de mensen die er op dat moment zijn, het gebeurt spontaan’
Aan Louis: ‘Hoe is het om met je vader te spelen?’
Louis: ‘Fantastisch, het is een droom om dit te mogen beleven samen. De reacties van het publiek zijn zo goed. Dit is heel bijzonder en dat moeten we echt koesteren. Ik denk niet dat we nog heel snel zoiets zullen meemaken.’
‘Ik heb Peter gesproken tijdens de repetities, toen vroeg ik hem geef je veel tips aan de jongens. Doet hij dat volgens jullie?’
Louis: ‘Ja, hier en daar’.
Gio: ‘Maar andersom ook’
Louis: ‘Ja we geven steun aan elkaar. Zo van daar kan het nog beter of daar heb ik nog een idee ofzo. Dan zullen we elkaar daar zeker in helpen.’
Michiel: ‘Het grappige is dat als Peter zo hier en daar een tekstfoutje maakt tijdens een voorstelling, dan kijken we elkaar gelijk aan en dan mag Louis dat gaan vertellen tegen hem. Dat is het leuke van dat zijn zoon er is, dan hoeven wij dat niet te doen’
‘Baltimoor: Wuppert, Kieken! Wat is daarmee gebeurd?
Louis: ‘Wij waren bang dat dat niet zo goed zou vertalen hier in Nederland, dus zijn we voor het ‘oude’ domoor gegaan. Misschien hadden we het erin moeten laten, ik weet het niet’
‘Laatste vraag: wat is jullie favoriete musical, buiten de 3 biggetjes?’
Louis: ‘Voor mij is dat Book of Mormon’.
Gio: ‘Oja dat is wel een goede!’
Michiel: ‘Voor mij is dat Rent’
Gio: ‘Voor mij is dat Miss Saigon’
Michiel: ‘Misschien mag je daar ooit nog eens in spelen’
Gio: ‘Ooit!’
‘Dan komen wij zeker kijken!’
