Recensie en foto’s: Mieke van der Raay
Afgelopen zaterdagavond was in een uitverkocht Het Park Theater in Hoorn de langverwachte première van Huisvrouwen Bestaan Niet van Rick Engelkes Producties.
De succesvolle bioscoopfilm Huisvrouwen Bestaan Niet kent nu een theatrale versie. Gijsje (29), gespeeld door Anouk Maas, wiens smetvrees symbool staat voor haar angst voor zo’n beetje het hele leven. (Mam, hoe lang gebruik jij dit doekje al?) Halfzus Marjolein (39), gespeeld door Rian Gerritsen, die alles neemt zoals het komt, ook als het niet komt. (Bij ons kakken de kinderen met een bord nasi op schoot.) En moeder Loes (59), gespeeld door Lieneke Le Roux, die met haar extravagante levensstijl misschien nog wel het meest midden in het leven staat. Over één ding zijn ze het eens: Huisvrouwen Bestaan Niet (meer). Al lijkt het huishouden soms wel erg op het leven: net als je het aan de ene kant op orde hebt, is het aan de andere kant alweer een zooitje.” Of je nou ziek, verliefd, vrolijk of verdrietig bent, de was wacht nooit. Net als de rest van het huishouden trouwens. En dat terwijl je natuurlijk gewoon wil léven.
Het is zeker een herkenbare en humoristische voorstelling. Je ziet, hoort en krijgt het gevoel dat je er niet alleen in bent, dat je alsmaar aan het jongleren bent tussen je werk en het huishouden. Er zit niet echt een rode draad door de voorstelling, maar zijn merendeel losse sketches, waardoor je soms wel eens de draad kwijt bent.
Rian is de komische noot van de voorstelling, zij had de lachers op haar hand. Ze weet echt als geen ander hoe ze met haar mimiek en bepaalde lichaamsbewegingen, je aan het lachen weet te krijgen. Anouk speelt heel natuurlijk en laat ook in deze voorstelling ons horen wat een fenomenaal goede zangeres ze is. Lieneke is juist weer de rust factor in de voorstelling, zij is degene die alle elementen aan elkaar verbindt.
Ik heb op sommige momenten onbedaarlijk gelachen, vooral als Anouk een onderzoek doet met het publiek over hoe vaak je je beddengoed verschoont en met Rian over het scheren van schaamharen. Daar waren ook veel herkenbare momenten. Ik kwam zeker vrolijk uit de zaal, maar had ook het gevoel dat er net iets meer in had kunnen zitten, als er een duidelijker verhaal had worden verteld.
Het verhaal van Huisvrouwen Bestaan Niet is geïnspireerd op de columns van Sylvia Witteman. Richard Kemper en Geert Lageveen bewerkten het script voor het toneelstuk van Rick Engelkes Producties
Voor meer informatie: https://repentertainment.nl/