Recensie: Mieke van der Raay
In de Goudse Schouwburg was zaterdagavond 21 oktober de première van HUIS G. van Via Berlin.
Voorafgaand aan de voorstelling krijgt het publiek de opdracht om de telefoon aan te zetten. Je moet namelijk een QR code scannen en enkele vragen invullen. Waar ook iedereen keurig aan meewerkte. Dit zet de toon van de voorstelling, want de vragen liegen er niet om. Of je bijvoorbeeld getuige bent van huiselijk geweld, je hier wat van gaat zeggen, of je er wat aan gaat doen enzovoort.
De voorstelling wordt betiteld als een sensueel, beklemmend en ontroerend liefdesverhaal dat de toeschouwer getuige maakt van de vele kanten van een verslavende relatie op de grens tussen liefde en geweld.
Op een groot grijs vierkante verhoging zien we Dagmar Slagmolen staan, zij gaat de strijd aan met Laurent Delom de Mézerac. De gehele voorstelling zien we ze vechten, elkaar wegduwen en dan weer zoenen. Sommige momenten verdwijnen ze in gaten in de verhoging, of achter de verhoging, om weer ergens anders tevoorschijn te komen. Er wordt geen woord gesproken, het geheel moet het hebben van de muziek, die door twee muzikanten live gecreëerd worden – improvisatiemeesters Remco Menting en Oene van Geel.
De muziek maakt dus de voorstelling, deze is van groot belang voor de performers. De muziek was ontzettend mooi en geniaal gemaakt, ook mede door het gebruik van meerdere bijzondere muziekinstrumenten. De complexe choreografie, door Pim Veulings, was ook van cruciaal belang, daar er best wel gevaarlijke bewegingen in voor komen, de performers moeten dan ook blindelings op elkaar kunnen vertrouwen.
Als je goed keek kon je wel uit de voorstelling halen waar het over zou moeten gaan. Je ziet de symboliek van de tweestrijd wel terug. Maar helaas konden de twee performers niet mijn aandacht vasthouden. Ze hadden totaal geen chemie samen, ze konden me niet overtuigen dat ze een echt koppel waren, met problemen in hun relatie. Ik werd meer naar de twee muzikanten getrokken, doordat ze zo ontzettend goede muziek maakten. Soms wel iets te luid, maar dit was niet echt storend.
Het is best bijzonder dat over dit onderwerp een voorstelling gemaakt moet worden, zodat mensen met de neus op de feiten gedrukt worden. Het is een breed onderwerp, of het nu fysiek geweld is of verbaal, allebei zijn even erg en gebeurt vaker dan je denkt. Het is een verraderlijk web van schadelijke gedragspatronen.
CREDITS
Regie/Choreografie Pim Veulings
Spel Dagmar Slagmolen, Laurent Delom de Mézerac
Muziek Remco Menting, Oene van Geel
Decorontwerp Michiel Voet
Kostuumontwerp Dieuweke van Reij
Geluidsontwerp Robert van Delft
Lichtontwerp Wilfred Loopstra
Techniek AJ ten Napel
Programmamakers Mara van Nes, Daan Blankenstijn, Madelinde Hageman
Productie Juliska Retra
Muziekzaal adviseur Rosa Arnold
FOTO:©Moon Saris
