Recensie: Renske Breit
Zondag 15 februari, we zijn in Hofpleintheater waar de amateurvoorstelling ‘Hotel de grote L’ in première gaat. De voorstelling is naar het gelijknamige jeugdboek van Sjoerd Kuyper. Het theater stroomt vol met bezoekers van alle leeftijden. De lichten doven, de voorstelling begint en al snel heeft de cast het publiek aan het lachen. Herkenbare onderwerpen voor zowel jong als oud passeren de revue.
Het verhaal gaat over Kos en zijn ouders die een hotel runnen; Hotel de grote L. Zijn moeder is een paar jaar geleden overleden aan kanker, dus hij woont daar nu alleen met zijn vader en drie zussen. Zelf vindt Kos zijn zussen maar raar. Libbie is de oudste en bemoedert zich over de rest. Biek is de gothic en dat uit zich duidelijk in haar gedrag. Pel is de jongste en beweert contact te hebben met haar moeder.
Tijdens Kos zijn kampioenswedstrijd voetbal, krijgt zijn vader een hartaanval. Hij belandt in het ziekenhuis en de vier kinderen moeten zelf het hotel zien te runnen. Deze klus is al lastig genoeg, maar als het blijkt dat er een grote schuld is, moeten de kinderen extra hun best doen. Ze hebben maar een paar dagen de tijd. Gelukkig worden ze geholpen door de gekke kok, de dichter en een voetbalteam afkomstig van een klein eilandje. De grote hamvraag blijft nog wel: hoe komen ze aan het geld?
Ondertussen worstelt Kos niet alleen met het hotel. Hij is ook stapelverliefd op Isabelle, een meisje van school. Maar hoe moet hij zich uiten en wat vindt Isabelle van hem? Door het gehele toneelstuk wordt de relatie tussen jongens en meisjes getest: waarom begrijpen ze elkaar niet en hoe kan jezelf het beste uiten?
In de eerste akte was het wel lastig om in het verhaal te komen. Dit kwam deels door het feit dat er veel karakters tegelijk werden gepresenteerd en er was ook een grote groep figuranten. De tweede akte was het verhaal beter te begrijpen. Soms was het wel langdradig, want dan was een probleem opgelost, maar dan zat er toch nog een addertje onder het gras waardoor de spelers nog iets extra’s moesten doen. De focus werd daardoor te veel afgeleid van de hoofdlijnen in het stuk. De voorstelling bevatte op sommige momenten wel grof taalgebruik voor een stuk van 9 jaar en ouder.
Het decor was de voorkant van het hotel. Als de scene zich ergens anders afspeelde, dan veranderde er een klein onderdeel, bijvoorbeeld het dak werd gelift en dan was het een tribune. Het decor was simpel en daardoor zeer verfrissend. De kleding werd precies genoeg gewisseld en gaf de juiste sfeer aan de scene.
Ben je benieuwd hoe het afloopt met Kos en zijn familie? En met de liefde? Kom dan naar het Hofplein Theater! De voorstelling is tot en met 3 juni 2015 te zien.
Meer informatie: http://www.hofpleinrotterdam.nl/pagina.php?id=4981