Heerlijk duurt het langst is heerlijk eigentijds

Heerlijk duurt het langst is heerlijk eigentijds

Recensie: Myrthe Timmers

Vijftig jaar nadat het stuk voor het eerst in première ging, is Heerlijk duurt het langst terug in het theater. De eerste musical die Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink samen schreven overtuigt door pakkende teksten, strakke dans en goed getimede grappen.

Dat het een ouder stuk is, blijkt vooral uit de manier waarop het verhaal verteld wordt. Toen Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink begonnen met schrijven, hadden ze geen van beiden ooit een musical gezien. Het is dan ook niet gek dat het verhaal revue-achtig verteld wordt en de samenhang tussen de scènes soms wat ontbreekt. Dat is meteen het enige wat valt aan te merken op dit stuk, waarin verder vooral de eigentijdsheid opvalt. De grappen over veertienjarige meisjes en voorbehoedsmiddelen, gastarbeiders en zelfstandige vrouwen doen opvallend modern aan.

Dat geldt ook voor de liedjes. Met nummers als Het is over, Zeur niet, Kom Kees en Op een mooie pinksterdag heeft de musical een overbekende score. Dat blijkt ook uit het enthousiasme van de zaal, die enthousiast mee klapt en hoofdrolspeelster Lone van Roosendaal na Het is over beloont met een minutenlang applaus. Volkomen terecht, want zij en de rest van de cast zetten een meer dan prima prestatie neer.

Van Roosendaal staat haar mannetje als Marian, die na een huwelijk van vijfentwintig jaar verlaten wordt door haar man Ido. Niet alleen zingt ze goed, ze laat haar personage ook geloofwaardig schakelen tussen komedie en dramatiek. Naast haar staat Chris Tates als Ido, die verscheurd wordt door zijn keuze tussen twee vrouwen. Hij heeft de lachers op zijn hand in zijn wanhoop om ze allebei te vriend te houden. Die andere vrouw, Emma, wordt gespeeld door Rosalie de Jong. Haar rol als femme fatale is misschien wel de meest eendimensionale uit het stuk, maar ze speelt hem lekker over the top en weet er zo uit te halen wat erin zit, zonder de menselijke kant van haar personage uit het oog te verliezen. Bijrollen zijn er voor Alfred van den Heuvel, Dick Cohen en Nikki van Ostaijen. Hoewel het wat onduidelijk is welk accent Van den Heuvel precies bezigt, overtuigen ze stuk voor stuk in zang, dans en spel.

Ook het ensemble verdient een vermelding. Zij hebben vooral een ondersteunende rol, maar voeren de vrolijke choreografieën zo enthousiast uit, dat het onmogelijk is om  niet meegesleurd te worden in hun energie. De kleurrijke kostuums, die flink afsteken tegen het verder strakke decor, dragen daar zeker aan bij.

Heerlijk duurt het langst brengt de jaren zestig naar je theater en dat is ook vijftig jaar na de eerste voorstelling nog een heel goed idee.

Voor meer informatie: http://www.heerlijkduurthetlangst.nl/speellijst

hart heelhart heelhart heelhart heelhart leeg

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.