Recensie: Mieke van der Raay
Afgelopen dinsdagavond was de première van ‘Harrie neemt de benen’ in de Goudse Schouwburg.
In ‘Harrie neemt de benen’ krijgen politieagenten Harrie Vermeulen (Jon van Eerd) en zijn neef Barrie Vermeulen (Joey Schalker) de opdracht een illegaal huis van plezier op te rollen. Maar dit gaat niet zomaar. De schurken zijn niet voor één gat te vangen. De befaamde Madame Claude (Arie Cupé) en haar assistente Bibs (Margo Dames), zijn de twee niet al te snuggere dienders steeds weer te vlug af. Ondanks het feit dat de hoofdcommissaris in alle wanhoop besluit de zaak te sluiten, geven Harrie en Barrie niet zomaar op. Zonder het te melden, trekken ze stiekem ten strijde om de dames op heterdaad te betrappen. Talloze vermommingen, plannetjes en draaiboeken komen voorbij. Maar of ze zich nou voordoen als loodgieter, Tupperware-verkopers, paaldansers of Harrie Krishna collectant, het bewijs valt maar moeilijk te leveren. Zeker niet nadat de twee per ongeluk een hele pot Viagra hebben geslikt. Maar dan ontpopt de commissaris zich op een verrassende wijze. En ook Bibs blijkt niet helemaal te zijn wie ze zegt te zijn.
Al vanaf minuut één is het dolkomisch. Jon van Eerd weet precies hoe hij zijn alter ego Harrie Vermeulen moet vormgeven. Helaas ging er wat mis, maar dit werd op een ludieke manier opgelost met een vrolijk dansje. De voorstelling werd even later vanaf het begin weer gestart. De gehele voorstelling is het een wervelwind van dolkomische kapriolen van Jon, niets is hem te gek. De wisselwerking met Joey, Arie, en Margo is echt subliem, ze vullen elkaar perfect aan en voelen elkaar ook aan als er een woordverspreking of als er iets fout gaat, ze weten dit feilloos op te lossen. Ik blijf het bijzonder vinden dat ze niet constant samen in een deuk liggen. Alleen al Jon zijn gezichtsuitdrukkingen zijn dolkomisch. Dan nog te zwijgen van de vele verkledingen, niets is ze te gek. De gekste kostuums dragen ze. De woordspelingen vliegen je om de oren, ook hierbij wordt er gerefereerd naar de actualiteit rond wat er bij The Voice is gebeurd. In een sneltreinvaart vlieg je door de voorstelling, je blijft je verbazen waar Jon de energie vandaan haalt. Gelukkig konden we ook weer eens genieten van de mooie zangstem van Jon, deze mis ik eigenlijk toch wel. Joey als sidekick van Jon is geniaal, die twee passen zo goed bij elkaar. Tja, waar moet ik beginnen met Arie. Hij speelde de gehele voorstelling een vrouw, MAAR wat voor één. Hij bleef van het begin tot het eind de perfecte vrouw, met de juiste houding en maniertjes. Ik kon alleen maar respect voor die man hebben, dat hij heel de voorstelling op hakken moest lopen.
Het decor was tweezijdig. Met enkele panelen te draaien en enkele kleine aanpassingen, was het de ene keer het politiebureau en het volgende moment het illegale huis. Uiteraard werd ook nu weer het publiek betrokken bij de voorstelling.
De voorstelling is een hysterische wervelwind, met ontelbare hilarische situaties, de ene nog komischer dan de ander. Het is echt een avondje onbezorgd lachen. Het is een echt weer een juweeltje uit de reeks over Harrie Vermeulen. Jon is ook weer verantwoordelijk voor het script en weet als geen ander hoe hij Harrie moet vormgeven.
Voor meer informatie: www.pretpakhuis.nl
