Recensie en foto: Mieke van der Raay
Op donderdagavond 7 november was het theater in Rotterdam het podium voor een sprankelende herinterpretatie van het klassieke ballet Giselle. Deze moderne bewerking van DOX en de Toneelmakerij is een bruisend spektakel, waarin dans, muziek en spel moeiteloos samensmelten tot een meeslepende voorstelling.
De regie en choreografie van Timothy de Gilde en Dalton Jansen ademen energie en eigentijdse flair. Giselle wordt hier niet enkel een tragisch liefdesverhaal, maar een viering van gemeenschap en veerkracht. Het vertrouwde pleintje van Giselle en haar crew vormt het hart van de voorstelling, een plek waar emoties botvieren en dromen werkelijkheid lijken te worden.
De combinatie van krachtige live zang en opzwepende dans houdt het publiek op het puntje van hun stoel. De cast, met onder anderen Rosa van Leeuwen, Djinti Sullivan en Leendert de Ridder, straalt een dynamiek uit die jong en oud weet te boeien. De moderne tekst van Nina van Tongeren en Joachim Robbrecht injecteert het verhaal met humor en diepgang, terwijl de visuele pracht van Sabine Staartjes’ kostuums en Dieuweke van Reijs vormgeving de voorstelling een kleurrijke uitstraling geeft.
Voor mij was Rosa de meest opvallende. Ik ken haar uit verschillende voorstellingen en elke keer weet ze me opnieuw te verrassen. Wat haar bijzonder maakt, is haar vermogen om zich volledig aan te passen aan verschillende rollen en stijlen. Ze is als een kameleon die moeiteloos haar karakter en uitstraling verandert, en telkens weet ze het publiek te boeien. Het is fascinerend om te zien hoe zij zich telkens weer op een unieke manier presenteert, wat haar tot een veelzijdige en indrukwekkende artiest maakt.
De kracht van Giselle ligt in het vermogen om klassieke thema’s als liefde, verlies en hoop te vertalen naar een taal en beeldtaal die resoneert met het publiek van vandaag. Het is een viering van de ‘chosen family’, die je met een warm hart het theater doet verlaten.
