Drie: met zijn drieën maar toch één

Drie: met zijn drieën maar toch één

Recensie: Mieke van der Raay

Afgelopen zaterdag middag 17 februari was in het Maaspodium te Rotterdam de grote première van Drie(4+).
Drie, is een coproductie van Maas Theater en BonteHond en is een ode aan de in 2015 overleden regisseur Matthijs Rümke.
Eerder was deze voorstelling al te zien in 2001 bij Theater Artemis, waar Matthijs zelf mee speelde in de voorstelling.

Drie gaat over een vierjarige drieling, Jonas, Johan en Jacob, die besluiten weg te lopen van huis, omdat ze niet alle drie naar dezelfde school mogen gaan.
Jonas is 17 dagen te vroeg geboren en daardoor heeft hij af en toe aanvallen en moet daarvoor naar een speciale school.
Voor de andere broertjes is Jonas gewoon hun broertje – oke, hij heeft af en toe een aanval, maar dan stop je er een pil in en dan is hij weer gewoon hun lieve broertje.
Ze besluiten naar hun oom Kees in Groningen te vluchten. Ze stoppen hun rugzak vol met boterhammen en een fles water en gaan op weg naar Oom Kees, waar ze vast met zijn drieën mogen wonen.
Ze beleven allerlei avonturen; ze kibbelen, hebben honger en missen hun ouders, maar vooral zijn ze een drie eenheid.

Ook al is deze voorstelling 17 jaar geleden gemaakt, het is en blijft actueel en indrukwekkend om naar te kijken.
Freek Nieuwdorp, Ayrton Fraenk en Niek van der Horst, spelen niet de rol van kleuters, maar ze zijn de kleuters, je ziet na enkele minuten al niet meer dat het volwassen zijn die de rol spelen.
Niek die 17 jaar geleden ook mee deed is dan wel de oudste van de drie spelers, maar dat is in zijn spel er niet van af te zien.
De timing van de drie is echt perfect. Als de ene kauwt, maakt de andere het geluid van kauwen.
Ze hebben niets nodig aan attributen of LED schermen, nee alles wordt gespeeld, vanaf drie stoelen op een groot wit doek.
De kinderen in de zaal worden hierdoor aangezet om hun verbeelding te gebruiken.
De muziek van Claude Debussy sluit perfect aan op de zorgvuldig geschreven tekst van Bodil De La Parra.
Je zit drie kwartier lang gewoon naar drie kleuters te kijken, die komisch zijn, aandoenlijk en je meenemen in hun verhaal.
Deze ode aan Matthijs Rümke is er één om U tegen te zeggen.

Voor meer informatie: https://www.maastd.nl/voorstelling/drie/

FOTO: Mirjam van Raamsdonk

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.