Dora neemt haar jonge fans mee op piratenavontuur

Dora neemt haar jonge fans mee op piratenavontuur

Recensie: Mariska Oosterhuis

‘Zwieber, niet stelen! Niet stelen!!’ Opgewonden wipt het driejarige meisje achter mij op en neer op de schoot van haar vader. Ze heeft alleen oog voor het podium, waar de vos Zwieber plannen maakt om Dora’s schatkist te gaan stelen.

Het is zondagochtend 19 april, en de theaterzaal van het Gooiland theater in Hilversum zit vol met kinderen in de leeftijd van gemiddeld 3 tot 6 jaar. Het tweede avontuur van Dora en haar vriendjes gaat vandaag in première in Nederland. Het is een heus piratenavontuur, en de jonge bezoekers hebben massaal ooglapjes op en rode bandana’s om het hoofd geknoopt. Ze moeten immers Dora meehelpen op haar reis.

De schatkist wordt gestolen door de Piratenbiggen, en zonder schatkist kunnen Dora, Diego, aapje Boots en alle anderen geen piratenfeest geven. Ze moeten er achteraan, over een dansende berg en langs een zingende brug. Onderweg beleven ze nog veel meer avonturen. En dan is er ook nog de vos Zwieber, die graag dingen steelt.

De cast betrekt hun jonge publiek bij het avontuur, en deze interactie werkt geweldig. Alle kinderen in de zaal helpen met het navigeren van een schip tussen de rotsen door. Massaal corrigeren zij Zwieber dat hij niet mag stelen, samen met de brug zingen ze liedjes en stampend met zijn allen worden de biggen bang gemaakt. Gelukkig gaat Dora nooit weg zonder haar rugzak, want het zeil van de boot moet gemaakt worden, en alle kinderen moeten helpen met zoeken in de rugzak naar iets om dat zeil te maken. Stiekem wens ik dat ik zelf ook een klein kindje had om helemaal op te gaan in dit piratenavontuur. Het is erg leuk om te zien hoe iedereen vol overgave meedoet.

Het decor lijkt rechtstreeks uit de serie gekomen, de paar decorstukken sluiten naadloos aan op de animatie die getoond wordt op het digitale scherm achter de acteurs. We zien de berg, een brug, de zee en een eiland. Op het podium gebruiken zij een paar grote attributen zoals het piratenschip, een paar losse rotsen en de grote rugzak met daarin de kaart die altijd weet waar Dora en haar vriendjes heen moeten.

De voorstelling komt oorspronkelijk uit Australië en dit is te merken gedurende de hele voorstelling. Het karakter Tico, een eekhoorn, spreekt voornamelijk Engels. Het doet echter geen afbreuk aan het verhaal, waardoor het begrijpelijk blijft. Ondanks dat we door de kostuums geen gezichtsuitdrukkingen kunnen zien, lijken de acteurs net zoveel plezier te hebben in hun spel als hun publiek.

Onderbroken door een pauze duurt de gehele voorstelling anderhalf uur, en vrijwel alle kinderen zitten het zonder enige moeite uit. Natuurlijk is het lang en moet er nu en dan één naar de toilet, maar over het algemeen is het prima vol te houden voor het jonge publiek. In de pauze geen bittergarnituur, nootjes en Hollands assortiment aan drinken. Voor deze keer is het chocomel, fristi en appelsap begeleidt door suikerspinnen, slushpuppies en poffertjes.

Na afloop mogen alle fans van Dora naar het podium om een groepsfoto met alle karakters te maken. Het duurt een minuut of tien voor iedereen die dat wil, er ook echt is. Vervolgens staan er tientallen ouders omheen om vooral hun kind op de foto te krijgen met het favoriete figuur van hun koter.

hart heelhart heelhart heelhart heel

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.