Dansen met de vijand: een aangrijpend waar verhaal.

Dansen met de vijand: een aangrijpend waar verhaal.

Recensie: Mieke van der Raay

Door een toevallige ontmoeting met een familie lid, waar hij het bestaan
niet eens van wist, komt Paul Glaser erachter dat hij van joodse afkomst is en dat er een
groot familie geheim is.
Zijn vader wil hierover totaal niets over vertellen en Paul laat het
rusten.
Totdat hij bij een bezoek aan Auschwitz een koffer ziet liggen in de grote
hoop van koffers, met de naam Glaser erop.
Hier begint zijn zoektocht naar de eigenaar van deze koffer, zijn tante
Roosje.
Hij vind zijn tante Roosje in Zweden, zij vertelt haar verhaal aan Paul,
door middel van haar in de oorlog geschreven dagboeken.
Wat zij heeft gedaan om als joodse die vreselijke oorlog te overleven.
Ze gaf dansles aan de SS’ers, ze had met een SS’er het bed gedeeld, zodat
ze extra eten kreeg en hierdoor kon overleven.
Dat dit niet juist in de ogen van vele mensen begrijpt ze wel, maar ja,
wat is goed en wat is fout als je wilt overleven.
Uiteindelijk heeft ze op haar manier zeven concentratie kampen
overleefd.

Valéry van Gorp speelt Roosje in de oorlogsjaren. Het is vanaf het begin
duidelijk dat ze zich heel goed in het leven van de echte tante Roosje
heeft verdiept.
Zij is gewoon Roosje, ze speelt het niet, ze is het gewoon.
Haar dansen is gewoon magisch en heeft een aangename zangstem om naar te
luisteren.
Mike Weerts heeft meerdere rollen, zo is hij in het begin Paul Glaser,
dan weer Leo de (ex) man van  Roosje.
Gek genoeg zijn de verschillen in rollen heel duidelijk, ook al zijn er
geen kleding wissels, dit door een andere lichaam’s houding en ander
accent aan te meten.
Hij bewijst in deze rol maar weer eens wat een fantastisch goede acteur
hij is.
Alleen als hij danst met Valéry is het duidelijk dat hij niet echt een
danser is, dit kan ook komen door het feit dat Valéry een ontzettend
goede danseres is.
Truus Te Selle speelt Tante Roosje op oudere leeftijd, die het verhaal
aan Paul vertelt.
Truus is subliem in haar spel en weet diverse emotie’s feilloos af te
wisselen, je voelt bijna wat zij voelt.
Ook als ze even een andere rol moet spelen, namelijk die van de foute
Kees, weet ze dit heel goed over te brengen, niet te overdreven
mannelijk, maar precies goed.

Alle drie de acteurs weten hoe ze ons moeten meenemen in dit bijzondere
verhaal.
Alles heel subtiel, heel begrijpbaar, genuanceerd met de juiste
hoeveelheid emotie.
Dit ook mede door de goede muziek begeleiding, dit door merendeel live
op het podium gespeelde piano muziek.
Het stuk duurt 1 ½ uur, maar je zit gewoon heel de tijd geboeid te
kijken en te luisteren, je wilt gewoon weten wat er verder gebeurt.
Het decor bestaat maar uit drie delen, een piano, een tafel met stoel,
maar het belangrijkste onderdeel is de berg schoenen, wat zeker heel indrukwekkend overkomt.

Het stuk heeft mij persoonlijk ook wel aan het denken gezet.
Want waar ben je toe in staat in extreme situaties, wat doe je wel of
niet om te overleven.
Wat is goed en wat is fout…….

Voor meer informatie: www.dansenmetdevijand.nl
Blog Valéry: https://www.ilovetheater.nl/blog-valery-gorp-helder/
Ik raad ook aan om het boek te lezen, hierin staan nog diverse
feiten die niet in het stuk vermeld worden.
Te koop bij bol.com :
https://www.bol.com/nl/p/dansen-met-de-vijand/9200000054773461/

hart heelhart heelhart heelhart heelhart heel

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.