Recensie: Mieke van der Raay
In de kleine, uitverkochte zaal van de Goudse Schouwburg mocht ik woensdagavond aanwezig zijn bij de perspremière van Broos van Fred Delfgauw.
Tijdens de Covid crisis waren de theaters gesloten. Fred Delfgaauw heeft toen langdurig meegelopen in een zorginstelling. In deze periode heeft hij prachtige aangrijpende verhalen van bewoners verzameld die zijn aangekomen bij hun laatste halte. Ze vertellen hoe ze naar de wereld kijken en hoe de wereld naar hen kijkt. Geweldig mooie en kleurrijke personages die vertellen over hun leven.
Fred Delfgaauw werd op 4 januari 1960 in Den Haag geboren. Tot 1984 speelde hij ad hoc bij diverse theatergezelschappen zoals De Haagse Comedie en de Zoetermeerse Komedie. In 1984 richtte hij Studio Peer op. Hij bewerkte klassieke theaterstukken van o.a. Shakespeare, Ibsen, Beckett en maakte ze speelbaar voor één persoon. Zijn voorstellingen bleken, o.a. door hun magie en sterk visuele eigenschappen, geschikt voor een breed publiek.
De verhalen worden integer en met een vleugje humor verteld. Fred doet dit niet alleen. Hij heeft hulp van hele mooie grote, prachtig gemaakte handpoppen. Je vergeet dan ook wel snel dat je naar poppen zit te kijken. Het ene moment ben je vol ontroering, het volgende moment moet je onbedaarlijk lachen. Maar één ding is zeker, de verhalen zijn heel echt en komen bij je binnen. De verhalen maken voel- en zichtbaar wat ‘de zorg’ in Nederland voor de mensen betekent. Gezien vanuit de bewoners maar ook vanuit de zorg zelf.
Fred weet je vanaf minuut 1 te fascineren, is onovertroffen in stemmetjes, je hangt aan zijn lippen. Zijn spel is bijna magisch en je kan niets anders dan bewondering hebben voor deze man. De voorstelling duurt 1 uur en 15 minuten en was voor mijn gevoel veel te kort. Van deze man wil je veel meer horen en zien.
Artistiek team: Fred Delfgaauw (tekst en spel), Rosa Peters en Ida van Dril (regie), Fons van Rongen (regieadvies), Kathelijne Monnens (vormgeving), Damian Burgers (techniek), Studio Peer (Productie)
FOTO: ©Jaap Reedijk
