BLOG: Aron Elstak “Een vak apart”

BLOG: Aron Elstak “Een vak apart”

“Was toch vuilnisman geworden”, zucht mijn oma soms. Ze bedoelt heus niet dat ik echt beter voor stadsbeheer had kunnen werken, maar ze is bezorgd en ze leeft met me mee. Ze is zo trots dat ze soms dagen voordat ik een belangrijke voorstelling moet spelen al zenuwachtiger is dan ikzelf. En af en toe denk ik het zelf ook wel eens: “Had ik maar gewoon van negen tot vijf…”

Natuurlijk, iedereen die een beroep op het toneel uitoefent, heeft er wel eens last van: zenuwen, onzekerheden en de druk om telkens weer nét iets beter te presteren. Toch is het in het cabaret nog net iets anders. Als cabaretier ben je niet alleen uitvoerend artiest, maar vaak ook de maker van het materiaal. Je moet dus niet alleen je best doen om zo goed mogelijk op het toneel te presteren, maar ook zorgen dat het werk zélf van hoge kwaliteit is. En wat die kwaliteit precies is, dat bepaal jij.

Gelukkig is dat ook meteen het grote voordeel. Je hoeft niet geweldig te kunnen zingen of een fenomenaal acteur te zijn. Je hoeft geen eindeloze audities te doen voor mensen die bepalen of je goed bent en of je “in het plaatje” past. (Je hebt trouwens wel eens van die momenten dat je het roer even helemaal om wilt gooien. Dat je denkt: ik wil verzekerd zijn van volle zalen. En geld. In een vlaag van verstandsverbijstering ben ik een paar weken geleden naar Stage Entertainment gegaan omdat ik dacht: ik wil in een musical. Daar bleek maar weer eens dat ik niet geboren ben voor auditeren. Twee minuten onder druk zingen om daarna te horen: “That’s it for today. Bye.” Ik heb respect voor musicalacteurs.)

Nee, in het cabaret moet het hebben van je persoonlijkheid. In geen enkele andere podiumkunst is je die zo bepalend en dat maakt het vak ook meteen zo breed en ondefinieerbaar. Cabaret kan alles zijn: absurdistisch, muzikaal, fysiek, sketchmatig, politiek geëngageerd, stand-up et cetera, zo lang je maar een markante verteller bent.

Als “beginner” kan het lastig zijn om je weg daarin te vinden. Ik ben nou niet bepaald een naam waarvoor de fans in slaapzakken voor de kassa gaan liggen. Maar veel mensen lijken nog steeds te denken dat je van “het vak”, in de breedste zin van het woord – toneel, musical, film, televisie, ga zo maar door – pas echt je beroep hebt kunnen maken, als je bekend bent. Vooral mensen die zelf zelden in het theater te vinden zijn, kunnen vaak niet begrijpen dat je kunt leven als artiest zonder dat elke nieuwe jas die je aanschaft uitgebreid besproken wordt bij Shownieuws. En toch is het zo. Hoe vaak nog horen wij (collega’s met al vele programma’s op hun naam): “Maar wat is dan je echte baan?” of: “Oh, en waar treed je op? Kroegjes en zo?” en, erger nog: “Waarom ken ik jou dan niet?” Om maar te zwijgen over mensen die denken dat ze ook regisseur zijn en die gewoon na een voorstelling naar je toe komen: “Dat liedje. Dat moet eruit.” Natuurlijk wegen die niet op tegen de positieve reacties (die er veel meer komen), maar dat is minder smeuïg om over te schrijven.

En toch is het een voorrecht om dit te mogen doen. Wat een eer, als toch weer honderd mensen in Delfzijl – je ziet nog eens wat van het land – of Gilze-Rijen – synoniem voor ‘glamour’ – twintig euro neer leggen om anderhalf uur naar je te komen kijken, terwijl ze je niet kennen. Dit seizoen speel ik de reprise van mijn voorstelling ‘Met de moed der wanhoop’ (tot half mei, nog kaarten? Jazeker). Vlak na de première vorig jaar moest ik alweer nadenken over het volgende programma. Theaterdirecteuren boeken de voorstellingen ruim een jaar van tevoren en natuurlijk moeten dan al vroeg de PR-teksten en foto’s worden gemaakt. Inmiddels is mijn oorspronkelijke idee alweer helemaal omgegooid en slaan de tekstjes dus nergens meer op. Maar dat geeft niet, dat maakt het spannend! U bent van harte uitgenodigd om vanaf september samen met mij de revue te doen herleven in mijn nieuwe voorstelling ‘Kijkt u even mee?’ Dus ik ga voorlopig nog geen vuilnis ophalen.

www.aronelstak.nl

FOTO: Jacqueline Fuijkschot

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.