Recensie: Mieke van der Raay
Afgelopen donderdag 29 november was ik te gast in Theater Orpheus in Apeldoorn voor de jaarlijkse voorstelling van ASK. Ieder jaar hebben ze een bijzondere voorstelling die staat als een huis. Het script van Arthur en het zwaard is geschreven door Leon van Uden van I&L Entertainment, maar regisseur Christian Kluft heeft enkele wijzigingen gemaakt, met meer rollen waardoor dit stuk door een grotere cast gespeeld kan worden. Deze verbeteringen geven het stuk een hele andere dimensie, met net iets meer gevoel, humor en door deze wijzigingen heeft het verhaal net iets meer pit.
Het verhaal:
Arthur heeft het niet makkelijk, zijn vader is hertrouwd, maar Arthur heeft niet zo een goede band met de nieuwe vrouw van zijn vader en zijn stiefzus. Op school wordt hij flink gepest en zijn enige uitweg is wegdromen over zijn grote held koning Artur.
Nadat zijn stiefzus zijn banden van zijn fiets heeft lek gestoken, moet Arthur naar huis lopen en komt terecht in een zware storm. Daarnaast wordt hij ook nog door de bliksem getroffen. Tot zijn grote verbazing wordt hij wakker in het jaar 1018. Waar hij Guinevere moet redden, met hulp van ridder Lancelot, zij sluiten vriendschap en gaan samen op zoek naar het magische zwaard in de steen. Met de kennis die Arthur heeft weten ze het zwaard te vinden. Helaas zijn zij niet de enige die het zwaard willen hebben, ook kwaadaardige Morgana wil dit zwaard hebben, zodat ze meer macht kan hebben over het land. Wie o wie zal het zwaard als eerste vinden en wie wordt dan koning?
Het verhaal is niet alleen spannend, maar ook erg leerzaam. De spanning is precies goed opgebouwd, zodat dit stuk geschikt is voor alle leeftijden. Dennis Grefhorst als Arthur, wist precies hoe hij Arthur moet neerzetten, op sommige momenten stoer, maar op andere momenten heel kwetsbaar. Zijn wisselwerking met Desiree Blom, die Guinivere speelt en Onno Vis als Lancelot was op het perfecte af. Zowel Dennis als Desiree hadden een aangename manier van zingen en dit klonk zeer zeker heel goed. Onno speelde Lancelot slungelig, met een vleugje humor, maar precies zoals je Lancelot hoort te zijn. Leonie Kroon was op en top gemeen, maar met een hart. De rest van de cast is niet zo maar opvulling, maar heeft ieder zijn of haar eigen invulling in het verhaal. Ze stralen en hebben duidelijk één grote passie voor toneel en muziek. Een bijzondere vermelding wil ik toch maken voor Wouter Termaat, hij speelde Gawain, een slungelige jongen, die de hele voorstelling bijna niets zei, maar juist de aandacht naar zich toe kon trekken, door zijn grappige uitstraling en komische blikken en uit het niets haii tegen het publiek zei. Hij was heel charismatisch en wist deze rol echt tot het uiterste uit te buiten.
Het decor is zoals altijd bij het ASK, gemaakt door vrijwilligers, waar ze vele vrije uren hebben aan besteed en dit zie je er ook aan af. Het is mooi en van hoge kwaliteit, met dit jaar zelfs een echte draaischijf. De kostuums paste perfect bij het verhaal en waren echt heel mooi gemaakt. Het enige minpuntje was de pruik van Dennis, die paste niet helemaal goed, maar dit deed niet af van de kwaliteit van de voorstelling.
Ik kijk nu alvast uit naar de voorstelling van volgend jaar. Want wat zeker vast staat: dat het een unieke voorstelling zal zijn.
