Aron Elstak ‘TOETJE!’ smaakt naar meer, veel meer.

Aron Elstak ‘TOETJE!’ smaakt naar meer, veel meer.

Recensie en foto’s: Mieke van der Raay

Afgelopen donderdagavond was de première ‘TOETJE!’ van Aron Elstak in Podium Islemunda.

Na ‘Met de moed der wanhoop’ in 2016 en ‘Kijkt u even mee’ in 2018, staat Aron eindelijk  weer in het theater met een eigen cabaret voorstelling.

In TOETJE! balanceert Aron op het dunne koord van respect en racisme. Want wat mag er nou nog wel en wat niet meer? Kun je het überhaupt nog goed doen? En mogen we nog een beetje lachen? Witte én zwarte mensen vragen hem naar zijn afkomst en beiden kijken raar op als zijn antwoord is: Alblasserdam.
Hij steunt Black Lives Matter én zijn hart gaat sneller kloppen van boerenkool met rookworst. Waarom
kan dat niet naast elkaar bestaan, zonder kleur of afkomst?

Aron is half Surinaams-Indonesisch en half Fries. Hij wil bij iedereen horen en het vooral voor iedereen goed doen, maar het liefst is hij gewoon zichzelf – in al zijn kleuren. In TOETJE! speelt hij met vooroordelen en nieuwe inzichten. Hij schuwt de harde grappen niet en bouwt een Heerlijk Hollandsch feestje voor iedereen die het met hem vieren wil, in zijn kenmerkende stijl: grootse en kleine liedjes, hilarische conferences en treffende imitaties. Maar dan geëngageerder dan ooit.

De 30 jarige Aron begon al vroeg met spelen – op de middelbare school speelde hij bij het schooltoneel en hij speelde rollen bij de jeugdtheaterschool in Schiedam. Na zijn eindexamenjaar studeerde hij twee weken Nederlands, om direct daarna weer te stoppen en zijn eigen gezelschap op te richten. Met zijn allereerste soloprogramma ‘Stemmen’ won hij het Rotterdamse theaterfestival Pitch. Aanvankelijk zou hij voor dat festival een voorstelling maken met zijn eigen theatergezelschap Theater Tegenlicht, maar toen na inschrijving niemand beschikbaar bleek te zijn, moest hij solo. Per ongeluk dus. De jury zei over die
voorstelling dat het een erg veelbelovend programma was, maar dat het meer onder de noemer van cabaret dan toneel viel.

Aron blijft je verrassen, neemt geen blad voor de mond, zegt wat hij voelt en denkt. Maar altijd met een lach en een knipoog. Of het nu over de politiek gaat of over Yvonne Coldeweijer, hij weet over alles een
leuk verhaal te vertellen, met een komische inslag. Soms lijkt het of hij ter plekke staat te improviseren, zo relaxed staat hij voor je te spelen. Vanaf de eerste minuut zag je Aron stralen en was hij duidelijk bezig met iets waar hij van ontzettend veel van houdt: de mensen vermaken en vooral aan het lachen te maken. Hij wisselde de komische stukken af met ontzettend mooi gezongen nummers. Aron heeft een zeer mooie en aangename zangstem om naar te luisteren. De interactie met het publiek was gewoon geniaal, wat iemand ook zei in de zaal, Aron wist daar feilloos en zonder enige terughoudendheid op in te spelen. Hij wisselde grappige stukken af met ontroerende verhalen en gedachtespinsels.


Robin Elstak deed voor deze voorstelling de regie. Robin, tevens Aron’s vrouw, voelt Aron duidelijk als geen ander feilloos aan en weet wat hij wel en niet kan. De avond was veel te snel voorbij, Aron had voor mijn gevoel nog wel even door mogen gaan.
Deze voorstelling staat garant voor een gezellig avondje uit,waar je vrolijk van wordt, maar ook door diverse onderwerpen die voorbij komen aan het denken wordt gezet. Alhoewel hij niet  bepaalt wat je er wel of niet van moet denken –  we kunnen allemaal voor ons zelf denken toch?!!!

Er bleef nog wel één vraag onbeantwoord: Waarom is Aron nog steeds niet wereldberoemd in Nederland!!!

Meer informatie: https://www.cpunt.nl/agenda/aron-elstak

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.