Andries Tunru maakt hoge verwachtingen waar.

Andries Tunru maakt hoge verwachtingen waar.

Recensie: Martijn van Vuuren
Foto: Daan van den Broek

Op maandag 25 november speelt Andries Tunru de premiere van zijn eerste avondvullende solo programma Vlees, vis, wal en schip. 

Andries Tunru studeerde af aan de Koningstheateracademie. Vervolgens won hij de jury- en publieksprijs van het Amsterdams Studenten Cabaret Festival, de publieksprijs van het Groninger Studenten Cabaret Festival én de persoonlijkheidsprijs van Cameretten. Een mooie start voor een glansrijke carrière zou je zeggen! Maar dan moet je het ook nog waar maken in een debuut programma. 

Vanaf het eerste moment zie je een jongen staan die er zin in heeft! Iemand die geniet van het moment en dat jeugdige plezier weet over te brengen op zijn publiek (of zou het komen door de kuiltjes in zijn wangen waardoor hij zich nog steeds moet legitimeren als hij op maandag ochtend een flesje wijn koopt bij zijn boodschappen?)

In Vlees, vis, wal en schip gaat Andries op zoek naar wie hij nu eigenlijk is. Toen hij nog jong was, of beter gezegd; nóg jonger was, was het duidelijk wie hij was. Hij was de slimste van de school! En daarmee is je identiteit gezet! Maar hoe ouder hij werd des te groter werd zijn wereld en des te vager werd zijn identiteit. Hij weet echter glashelder de identiteit te omschrijven van de mensen om hem heen en vooral de mensen in de zaal. 

Andries toont zich als meester in improvisatie met zijn publiek. Met zijn vragen en scherpe en snelle reacties weet hij de zaal op zijn hand te krijgen in een gesprek met verpakkingsdeskundige uit de zaal. En aan het eind van het gesprek weet hij haar indentiteit bondig te formuleren op een kaartje als Ketchupkoningin. Dergelijke kaartjes met omschrijvingen van mensen die Andries ontmoet vormen de basis van zijn decor. Eenvoudig maar samen met een uitgekiend lichtplan weten ze een juiste sfeer neer te zetten.

Naast zijn gevatte publieksparticipatie is Tunru ook een begenadigd verhalen verteller. Hij weet in zijn voorstelling mooie tempowisselingen aan te brengen. Van snelle grappen tot beeldende vertellingen over zijn zoektocht naar zijn eigen identiteit. Wie is hij nu vele jaren na ‘die slimste jongen van de school?’ Hij dacht het te weten maar regelmatig schrikt hij van zijn eigen persoonlijkheid. Andries wilt altijd meer. Geen vlees of vis maar vlees en vis. En je niet neerleggen bij het recordaantal 6 letterwoorden van Lingo, maar er gewoon alles aan doen om dat record te verbreken. En als climax van zijn zoektocht is hij gaan zwerven door Gent om helemaal teruggeworpen te zijn op zichzelf en zich daar opnieuw te ontdekken. 

Tijdens dergelijke verhalen wisselen mooie beschouwingen af met hilarische situaties en telkens weet hij de zaal weer te verrassen met zijn originele grappen. 

Tijdens de premiere avond zag je Andries op enkele momenten nog zoeken naar de plaatsing of timing van zijn grappen. Van de twinkeling zijn ogen bij een grap die goed viel tot verbazing als een grap niet over kwam. Maar nooit leidde dat tot gênante situaties omdat hij zich daar ook op een scherpe manier uit wist te manoeuvreren. 

Al met al maakt Tunru met zijn debuut show een veelbelovende start van mogelijk een grootse carrière. Ik zeg: ‘een talent om de komende jaren in de gaten te gaan houden.’

Share

One thought on “Andries Tunru maakt hoge verwachtingen waar.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.