Recensie: Jessica Uijttewaal
Afgelopen weekend werd de Amsterdam Arena omgetoverd tot een hele grote discotheek. Ui t alle
windstreken kwamen de feestgangers uitgedost in kleurige, glitterige discokleding om het feest van
De Toppers bij te wonen. Het podium was geheel in stijl gebouwd met een grote lp in het midden,
die ook daadwerkelijk draaide. Aan alle details was weer aandacht besteed om het feest te laten
slagen en ook dit keer is dat weer gelukt. Niet alleen de bezoekers waren kleurrijk uitgedost, ook de
kleding van de heren zelf en die van de dansers stelden niet teleur en ze spatten van het podium af
met hun disco-kostuums.
Naast de drie Toppers zelf, René Froger, Gerard Joling en Jeroen van der Boom, waren deze avond
ook meerdere gasten te zien en te horen. Om te beginnen met een passende opening door Ad Visser
en Penny de Jager die ons even terugbrachten in de tijd, waarna René, Gerard en Jeroen kwamen
‘aanvliegen’ in een grote, glimmende discobal, geheel in stijl van de avond. Na deze spectaculaire
opening was het tijd voor de eerste gast, waar meteen een mooi detail verwerkt was in het filmpje
dat te zien was op de grote schermen. Terwijl Jochem Fluitsma het alom bekende nummer ‘Vijftien
miljoen mensen’ ten gehore bracht, kwam er beeldmateriaal langs van de mooie Formule 1 zege van
Max Verstappen die middag.
De gasten van de avond zorgden voor een mooie tijdreis . Zo zorgden Two Brothers on the Fourth
Floor voor een bezoekje aan het dance-tijdperk, het leek of ze zo uit de 90s overgestapt waren naar
dit podium. George McCrae zorgde voor een stapje nog verder terug in de tijd. Voor mij persoonlijk
iets te ver terug, maar zo te horen haalde hij bij veel mensen in het publiek goede, muzikale
herinneringen naar boven. Mijn jeugdsentiment kwam iets later op de avond, met Rick Astley en de
Dolly Dots. Rick zong zijn grote hits en sloot af met, hoe kan het ook anders, Never Gonna Give You
Up. Niet alleen is de man qua uiterlijk weinig veranderd, ook klinkt hij nog minstens zo goed als hij
deed toen dit nummer een hit was in 1987. Hij had het duidelijk naar zijn zin op het Toppers-podium
en benadrukte dit nog even door bij het slotnummer op te komen in één van de pakken die René
Froger eerder op de avond droeg. Dan de Dolly Dots, voor mij ook een jeugdherinnering. Het is toch
apart om de dames zonder Ria op het toneel te zien en zeker bij het nummer Love Me Just a Little Bit
More. Op de schermen waren beelden van haar te zien wat het een mooi eerbetoon maakte. Erg
leuk om ze weer eens samen op een podium te zien en ze hun grootste hits te horen zingen.
Naast deze dames was er voor een aantal andere dames een flinke rol weggelegd in de show. Zowel
Glennis Grace als de dames van Big, Black & Beautiful betraden meerdere malen het podium om het
publiek weg te blazen met een staaltje zanggeweld van heb ik jou daar, met onder andere een mooie
Whitney Houston medley. Tijdens een duet van Glennis met René liet Penney de Jager zien dat zij
nog steeds graag en sierlijk danst.
Naast de gastoptredens brachten de drie Topper-heren uiteraard ook eigen hits ten gehore. En was
er plaats voor nummers van bekende Nederlandse volkszangers, ondersteund door Feestorkest
Factor 12.
Met alle gasten werd tenslotte afgesloten met een Michael Jackson medley, die door de hele Arena
luidkeels werd meegezongen. Hierna namen de heren traditioneel afscheid met het nummer Over de
Top. Maar niet voor een heel jaar dit keer. In december zullen De Toppers een aantal Kerstconcerten
geven in Ahoy Rotterdam, waarvan de kaartverkoop inmiddels is gestart. Voor wie dan niet in de
gelegenheid is om te gaan, geen paniek, volgend jaar staan ze ook gewoon in mei weer samen op het
podium voor een nieuw Toppers-feestje!