Snorro, weet niet te overtuigen

Snorro, weet niet te overtuigen

Recensie: Mieke van der Raay

Na het succes van De Gelaarsde Poes, brengt het Rotheater ‘Snorro’ naar
het theater.
Snorro is zoals de titel het al laat vermoeden een verkapte versie van
Zorro, bij iedereen wel bekend.
In Snorro is de ‘held’ Don José, gespeeld door Dick van den Toorn, want
wie wil er nu geen held zijn? Maar doe je dit dan onder je eigen naam,
of zet je een masker op?
Don is tot over zijn oren verliefd op Conchita, de eigenaresse van de
bekende bar La Paloma, alleen weet Conchita dit niet, want zij heeft
alleen maar oog voor Snorro, niet wetende dat Don en Snorro één en
dezelfde persoon is.
Maar Conchita heeft problemen, ze wordt uitgebuit door El Commandante,
die elke stuiver wil hebben die ze verdient.
Dit uiteraard tot ongenoegen van Snorro/Don.
Maar Don heeft ook zo zijn eigen problemen. Zijn vader vindt het tijd dat
hij gaat trouwen en heeft het perfecte meisje gevonden; zijn nichtje
Dolores.

Deze intriges, schurkenstreken en heldendaden vormen de leidraad van
dit stuk.
Volgens de folder zouden onze lachspieren gekieteld worden, maar helaas
werd dit niet bewaarheid.
De “grappen” kwamen bij mij niet door, ik vond er totaal niets grappigs
aan.
De mannen in speedo op een zogenaamde barbecue, geen idee wat de
toegevoegde waarde daar van was.
Snorro die het ene moment een best wel wat lompe kerel was, was het
volgende moment een super lenige man, dit werd zo overduidelijk door een
andere acteur gespeeld.
De decor wissels gingen gepaard met heel veel herrie, van schuivende en
rollende decorstukken.
Dit probeerden ze te maskeren door ‘grappige’ scetches, die vaak niet te
verstaan waren, maar hadden ook weer geen toegevoegde waarde aan het
stuk.

Het lag zeer zeker niet aan de zeven acteurs, zij speelden duidelijk hun
rollen met overtuiging.
Meral Polat speelt Conchita het barmeisje. Als zij zong, was het puur
genieten. Zo zuiver, zo vol met gevoelens, dat je gewoon wilde dat ze
niet zou stoppen.
Han Oldigs was zoals altijd subliem, of hij nu Tante Esmeralda speelt of
Sergeant Manuel, dit deed hij weer op geheel eigen wijze.
Hij bewijst maar weer eens dat hij echt alles kan.
Dick van den Toorn als Snorro, wist niet altijd te overtuigen, moest
hetero man spelen, die wel erg gay over kwam.
Verder speelden Bas Hoeflaak, die vier rollen voor zijn rekening nam,
Sylvia Poorta die twee rollen speelde, Tibor Lukács die ook weer drie
rollen had en Erwin Dörr die maar liefst acht rollen voor zijn rekening
nam.
Hier lag voor mij het probleem, vaak dezelfde mensen in een andere rol,
dit had voor mijn gevoel beter geweest als er wat meer acteurs waren
ingehuurd.
Dan was het stuk misschien iets minder verwarrend geweest.
De prachtige Mexicaanse muziek klanken werden gespeeld door Mariachi
Tierra Caliente.
Ook deze zes muzikanten werden voor diverse rollen ingezet, wat op zich
heel geniaal is, maar ook dit maakte het allemaal rommelig.

Het verhaal was zeer zeker een leuk gegeven, met fantastisch goede
acteurs, alleen kwamen de grappen niet goed tot zijn recht.

FOTO: Cleo van Velzen

hart heel

Share

One thought on “Snorro, weet niet te overtuigen

  1. Wij zijn gisteravond geweest maar ben het mbt de humor het niet met je eens. Vorig jaar zijn we naar de gelaarsde Poes geweest van eveneens RO theater en daarna besloten dat we ook naar de volgende mogelijke voorstelling zouden gaan met ons gezin. Ik denk dat je de gelaarsde poes dan ook niet leuk hebt gevonden want was dezelfde soort humor. En ze trekken altijd volle zalen en winnen diverse (musical) awards. Het is enorm grappig juist met geweldige liedjes en muziek tussendoor. Grappige teksten op bekende muziek. Als je onder de 10 jaar bent kun je sommige grappen niet snappen en duurt het soms te lang.

Laat een antwoord achter aan Jeroen Giezenaar Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.