Rob en Emiel treden in de voetsporen van Lonsini Brothers

Rob en Emiel treden in de voetsporen van Lonsini Brothers

Recensie: Martijn van Vuuren

Zaterdag 26 januari speelden het magische duo Rob en Emile hun première van de nieuwe voorstelling “Onderweg.” Een voorstelling waarin het publiek meegenomen wordt op reis terug in de tijd.  

Rob en Emiel vertellen tijdens de voorstelling het verhaal van de Nederlandse broers Cornelis en Jacobus die in het begin van de 20ste eeuw op een schip meevoeren naar Australië. Tijdens hun reis bedachten de broers een aantal trucs die ze op het schip lieten zien aan de overige passagiers. Eenmaal aangekomen op het vaste land van Australië voerden de broers de trucs uit voor een nieuw publiek. Van het een kwam het ander en zo groeiden de broers uit tot een act van formaat. 

Tijdens de voorstelling ‘Onderweg’ kruipen Rob en Emiel steeds in de huid van de twee broers en demonstreren ze de trucs die zij destijds ook deden. Zo schakelen ze telkens tussen het verleden en het heden.
Het verhaal van de Lonsini brothers is een mooie vondst en een prima ingrediënt om als kapstok te gebruiken van een magische theatershow.  Echter zouden de monologen wat meer tempo mogen krijgen. De verhalen zijn wat aan de lange kant en dat haalt de vaart uit de voorstelling. Het is namelijk duidelijk dat de kracht van de mannen zit in het samenspel en de trucs. Ze zijn geweldig op elkaar ingespeeld en weten het publiek ook menigmaal te verbazen. Ook de interactie met het publiek is een zeer grote kwaliteit. Vrijwel bij iedere truc wordt het publiek betrokken. De mannen beschikken over een scherpheid en humor en zoeken daarbij soms de grenzen op maar gaan daar mijns inziens niet overheen. Maar het zijn geen acteurs en dat is soms jammer want dat zou deze show naar een nog hoger niveau kunnen tillen. 

De trucs die we te zien krijgen zijn afwisselend en meestal onvoorspelbaar, althans voor het publiek. De mannen zelf zijn namelijk erg goed in het voorspellen van gedachtes. Maar het is niet alleen trucs en mentalisme maar ook een knap staaltje denkkracht. Een hoogtepunt is het moment waarop Rob zonder te kijken ieder vakje van een schaakbord bewandeld met louter paardensprongen waarbij het publiek de start en eindpositie bepaald. Het klinkt simpel maar het publiek zat op het puntje van de stoel. 

Met “Onderweg” zijn Rob en Emiel erin geslaagd een verrassende voorstelling neer te zetten. En dat is niet eenvoudig in een tijd waarin het publiek toch al heel wat is gewend aan magie. Ze hebben hun eigen stijl en daarin zijn ze dan ook erg goed. Het is een klein beetje jammer dat de vorm van de voorstelling wat van die kracht afhaalt. Want het samenspel en de interactie is een stuk sterker dan het vaste script.

Maar het geeft genoeg stof om over na te denken in auto terug naar huis. Dus…… laat je verbazen!

FOTO: Monique Hoffmann

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.