Recensie: Mieke van der Raay
Ze waren het totaal niet meer van plan, maar op veel verzoek zijn ze
terug in het theater; Purper.
In de stadsschouwburg Velsen in IJmuiden was de première. Vele vrienden en
collega’s uit het vak kwamen uiteraard kijken naar deze unieke
gebeurtenis.
Met een splinternieuw programma, gaan ze touren door heel Nederland.
Alfred van de Heuvel, Frans Mulder en Erik Brey, worden in deze tour
aangevuld met multi-talent Diederick Ensink.
Purper werd opgericht in 1980 en heeft jaren in een wisselende bezetting
de theaters onveilig gemaakt.
Het concept is nog steeds hetzelfde, met oude bekende liedjes, maar ook
nieuwe nummers speciaal voor deze voorstelling geschreven.
Het is een mix van licht cabaret met leuke sketches, prachtige muziek en
goede liedjes.
Vanaf de eerste noten ben je geboeid door wat de heren zingen en
vertellen.
Zo krijg je diverse weetjes te horen, zoals dat de laatste Purper alweer
in 2010 was, wat de achtergronden zijn van de vier mannen, want wist je
bijvoorbeeld dat Diederick maar liefst 9 verschillende instrumenten kan
bespelen?
Dat laat hij ook horen gedurende de voorstelling, met een gemak speelt
hij het ene moment de piano, viool of op de bas.
Maar ook de andere spelen op diverse muziek instrumenten, ieder met zijn
eigen inbreng in het programma.
Voor de pauze lag het tempo veel hoger dan na de pauze, het was
duidelijk te merken dat ze toch een dagje ouder zijn.
Hier en daar een kleine verspreking, Frans die twee maal hetzelfde
couplet in start, dit alles was de charme van deze voorstelling.
Dit hoort gewoon bij deze show.
De timing van de mannen was echt perfect, ze wisten ook feilloos het
publiek te bespelen met hun komische timing.
Het slotnummer was een korte samenvatting van de voorstelling, wat
gewoon fenomenaal was en het publiek niet anders kon doen, dan gelijk
luid juigend op te springen.
Voor meer informatie: www.puper.eu
