Recensie: Mieke van der Raay
Hoe lang en hoe hard moet je vechten om je dromen uit te laten komen? Hoe ver ben je bereid te gaan? Hoe ziet jouw strijd eruit? Is opgeven een optie? Or Die Trying is een zoektocht naar groei in het spanningsveld van ambitie, zelfdiscipline en zelfdestructie. De voorstelling maakt de uitputtingsslag die het leven is voelbaar.
We zien vier thaiboksers en drie dansers in gevecht met hun grenzen. Ze vechten om beter te worden dan ze nu zijn. Is dat niet waar het leven om draait? Groei en ontwikkeling: voor jezelf, je familie, je vrienden, de gemeenschap en de mensheid? Become the best of you, or die trying.
Choreograaf Alida Dors geeft die uitputtingsslag en zoektocht vorm in een interdisciplinaire voorstelling, waarin dans, film, performance en thaiboksen elkaar aanvullen.
De drie dansers worden bijgestaan door vier vrouwelijke thaiboksers, geheel gekleed in bijpassende bokskleding. Ze staan strijdvaardig klaar om de dansers te helpen met het gevecht dat ze voeren met elkaar. Iedere danser heeft iets specifieks, voegt iets unieks toe, aan deze bijzondere dans. Dane Badal, Tyrone Menig en Jason Winter dansen totdat ze totaal lijken te zijn uitgeput. De dans is intens, met een ingehouden woede, die naarmate de dans vordert meer te zien is. De muziek is meeslepend en draagt bij tot de spanning in de dans. Op het moment dat de dansers uitgeput lijken, komen de thaiboksers de dansvloer op. Ze geven vanaf dat moment het ritme aan, met het slaan op de bokszakken. Met complexe bewegingen, in een perfecte choreografie, dansen de zeven om elkaar heen, ze helpen elkaar, zijn een geheel. We zien op een groot LED scherm Dors’ vader in de boksschool. Hij heeft duidelijk een zwaar leven gehad, hij heeft gevochten voor het leven.
De voorstelling duurt 65 minuten en is vanaf de eerste minuut één brok energie, vol inspiratie. Een voorstelling die je aan het denken zet. Heel intens, over strijden en vechten voor de liefde.
FOTO: Sjoerd Derine
