Lonneke Dort overtuig net niet in Na de lieve vrede

Lonneke Dort overtuig net niet in Na de lieve vrede

Recensie: Mieke van der Raay

Afgelopen donderdag was in de kleine zaal van het Bellevue Theater de première van ‘Na de lieve vrede’ van Lonneke Dort.
Lonneke Dort won in 2017 het Amsterdams Kleinkunst Festival en werd met lovende recensies ontvangen: vilein, droogkomisch en het voelt helemaal echt wat ze doet.
In haar eerste programma Na de lieve vrede pleit Lonneke voor het sneuvelen van die lieve vrede. Over de angst waardoor we confrontatie vermijden, terwijl we ons er juist vol overgave in zouden moeten storten. Na lang genoeg op de tribune van de arena te hebben gezeten, is het tijd om het strijdtoneel op te stappen. Zonder fysieke wapens graag, we zien elkaar daar.
Lonneke heeft een geheel eigen stijl die goed bij haar past. Haar ideeën zijn op haar lijf geschreven, origineel, maar de uitvoering ervan is nog niet wat het zou moeten zijn. Wat heel jammer is. De humor is best wel zwartgallig, soms heel grappig, maar ook is het net iets te. Te donker, of over de rand van wat er kan gezegd mag worden. Ze kon niet overtuigen. Wanhopig probeert ze het publiek bij haar voorstelling te betrekken, dit bleek echt niet te werken. Het publiek bleef angstvallig stil. Haar zang is heel aangenaam om naar te luisteren en de teksten ontzettend goed geschreven. Het nummer over wel of geen dorst hebben, was gewoon hilarisch. Het stukje over hoe je een spreekbeurt moet houden was echt dol komisch.
Ze begint de voorstelling met te vertellen dat ze het vermogen heeft om niet op te vallen, dit was precies wat ze deed in deze voorstelling.

FOTO:©Jaap Reedijk

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.