Greaseman: Een integer verhaal, dat je raakt.

Greaseman: Een integer verhaal, dat je raakt.

Recensie: Mieke van der Raay

In het Dakota Theater in Den Haag, mocht ik afgelopen donderdag avond
getuige zijn van de voorstelling Greaseman, van het Volksoperahuis.
Het Volksoperahuis bestaat al 27 jaar en bestaat uit
liedschrijver/componist/muzikant Jef Hofmeister en
acteur/regisseur/zanger Kees Scholten.
De afgelopen 27 jaar hebben zij de volksopera als volstrekt eigen genre
ontwikkeld; muziektheatervoorstellingen die actuele maatschappelijke
thema’s op een muzikale, toegankelijke en humoristische manier
aansnijden. Zo werden hete hangijzers als het Nederlandse
slavernijverleden en de (de)kolonisatie van Indonesië en de zoektocht
naar een Nederlandse identiteit niet geschuwd. Bij Het Volksoperahuis
neemt de muziek samen met het verhaal altijd een centrale plaats in. Het
bezingen van het lief en het leed van het leven, treft vaak sneller doel
dan alleen maar het praten hierover. Het Volksoperahuis werkt hierbij
regelmatig samen met verschillende makers uit theater- en muziekwereld,
zoals zangeres Izaline Calister, Jörgen Raymann, wajangpoppenspeler Rop
Severien en Untold Empowerment uit Amsterdam-Zuidoost.

Meer over Greaseman
Op Curaçao doet een verhaal de ronde. Een mysterieuze man doolt door de
straten en maakt de buurt onveilig. Het is onmogelijk om hem te pakken
te krijgen; zijn hele lichaam is ingesmeerd met olie, waardoor hij
iedereen ontglipt. In de volksmond staat hij bekend als de ‘greaseman’.
Het Volksoperahuis combineert het waargebeurde verhaal van deze
mysterieuze man met het honderdjarig bestaan van de olieraffinaderij op
het eiland. In de jaren ’80 werd deze door Koninklijke Shell voor 4
gulden van de hand gedaan aan de Curaçaoënaars. De inkomsten van het
bedrijf zijn van levensbelang voor bevolking, maar de vervuiling op het
eiland is enorm. Greaseman gaat over de dilemma’s die dit oproept, maar
ook over de vraag ‘hoe nu verder?’
In een heel simpel decor nemen drie muzikanten en twee zangers/acteurs
je mee in het aangrijpende verhaal van Greaseman.

Vanaf de eerste minuut hang je aan hun lippen en wil je niets missen van
de swingende muziek vol met nieuwe calypso invloeden, waardoor je jezelf
op Curacao waant.
Het verhaal is pakkend en ontzettend goed gebracht door de jonge
Curaçaos-Nederlandse zangeres Susan Malaika Bailey.
Je voelt wat zij voelt, ze zingt zo fantastisch goed, dat menig
professionele zangeres hier niet aan kunnen tippen.
Helaas was het geluid niet altijd goed afgesteld, zodat je, als ze
achteraan stond, niet kon horen wat ze zei.
Iets wat echt afbreuk deed aan deze, verder hele goede voorstelling.
Kees Scholten als de Greaseman/vader, deed de beide rollen heel
overtuigend en wist alle twee totaal anders neer te zetten.
De band bestaat uit steelpanspeler Konkie Halmeyer, trompettist/drummer
Walther Muringen en natuurlijk componist en gitarist Jef Hofmeister.

Ik zat vanaf het begin op het puntje van mijn stoel en werd zowat
weggeblazen door de mooie zang stem van Susan. Dit, samen met de prachtige
Caribische klanken en ook nog eens een prachtig verhaal, maakt deze
voorstelling compleet en ook erg leerzaam.
Een echte aanrader, als je wat meer over Curaçao wilt weten en van
swingende muziek houdt.

Meer informatie: http://het.volksoperahuis.nl/voorstelling/greaseman/

FOTO: Jochem Jurgens

 

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.