Interview door: Renske Breit
Vandaag waren we bij de repetitie van ‘Heerlijk duurt het langst’. We spraken de twee hoofdrolspelers: Lone van Roosendaal en Chris Tates.
Jullie zijn nu een week bezig met repeteren. Hoe vind je het tot nu toe gaan?
Lone: Eigenlijk heel ontspannen. Ik ben altijd gewend dat je meteen vol gas erin en power. Nu heb ik soms ’s ochtends vrij, dus dat is wel ontspannen. Zolang zij geen stress hebben, heb ik dat ook niet. Het is ook een hele leuke groep volgens mij. Pas al je echt gaat touren en je zit met elkaar dag en nacht in de bus, dan komen de ware aarden naar boven. Dit vak doe je ook alleen maar als je een teamspirit hebt. Ik ken ook al wat mensen en het zijn ook wel wat oudere acteurs die er tussen zitten.
Chris: Het gaat hartstikke goed. Het gaat voortvarend, het gaat in een hele goede sfeer. Ja, lekker.
In januari bestaat het stuk 50 jaar. Wat maakt de musical zo bijzonder?
Lone: Allereerst omdat het van Annie M.G Schmidt is. Het was de eerste Nederlandse musical van eigen bodem. Daarvoor kwam allemaal uit het buitenland, dus dat is wel bijzonder. Wat het stuk bijzonder maakt dat we het nu nog steeds kunnen uitvoeren is dat Annie M.G. Schmidt dingen schreef die nu nog steeds van de orde zijn. In het stuk zit ook dat mijn dochter een tijd lang met allemaal buitenlandse jongens naar huis komt. Met een Turk komt ze thuis en met een Italiaan en in die tijd waren dat natuurlijk allemaal gastarbeiders. Dat verschilt nu niet zo heel veel. In heel veel gezinnen kan het nog steeds niet dat je met een islamitische jongen thuis komt. Ouders vinden dat niet prettig. Bekrompenheid zit nog steeds in deze maatschappij en vreemd gaan is van alle tijden. Het feit dat je je man eigenlijk liever de deur uit wilt zetten is van alle tijden. Het feit dat hij misschien wel weer terugkomt is ook van alle tijden. Het enige verschil is dat het in een tijdsbeeld speelt waarin de vrouw duidelijk thuis was en de man vaak werken. Daar was zij ook al zo modern in dat deze vrouw eigenlijk wordt ondergewaardeerd. Hij werkt zich kapot en gaat met zijn secretaresse en zij gebruikt haar talent niet.
Chris: Wat het bijzonder maakt zijn met name de liedjes die erin voorkomen. Een aantal zijn klassiekers, zoals ‘Zeur niet’, ‘Kom Kees’, ‘Op een mooie Pinksterdag’. Noem maar op. Het zijn de liedjes die gewoon de tand des tijd hebben doorstaan zeg maar. Mensen die op de Kleinkunstacademie zitten, zijn nog steeds bezig met dat materiaal. Er zitten ontroerende en grappige nummers. Het is gewoon zo’n verhaal wat lekker herkenbaar is. Het gaat met name over overspel, dat is lang niet voor iedereen herkenbaar, maar het is wel iets waar al heel veel mensen over nagedacht hebben: ‘Wat als ik dat zou doen?’. Of heel veel mensen die er mee te maken hebben. Het is heel menselijk en dat blijft natuurlijk gewoon bij. Mensen met hun zwakheden, verlangens en kwetsbaarheid.
Wat zijn uitdagingen binnen deze musical?
Lone: Om te zorgen dat je het zo speelt dat het publiek de ouderwetsheid heeft van de eerste versie, want het is een hele andere stijl. Ik denk dat het automatisch gaat. Ook om het zo te krijgen dat het publiek niet het idee heeft dat het al 50 jaar oud is ondanks dat het in de jaren ’70 afspeelt. Dat vind ik wel een uitdaging.
Chris: De uitdaging ligt voor mij zeer zeker in het zingen. Dat heb ik nog nooit in een voorstelling gedaan. Daarbij ook het zang in combinatie met dans. Dat lijkt me helemaal moeilijk, want dat heb ik zeker nog nooit gedaan. Ik ben verschrikkelijk met danspasjes, voor mij is dat echt hogere wiskunde. Ik hoop en verwacht ook wel dat Barrie mij daar wel door heen gaat slepen. Ik heb nog een dikke maand, dus komt allemaal goed.
Waarom zouden mensen deze musical moeten gaan zien?
Lone: Omdat er geen beter materiaal bestaat dan dat van Annie M.G. Schmidt. Het is gewoon Hollands erfgoed.
Chris: Ze moeten gewoon naar deze musical gaan, omdat dit een hele leuke voorstelling wordt waar mensen van gaan genieten en met een heel lekker gevoel naar buiten komen. Dat ze het gevoel hebben dat ze ontroerd zijn en dat ze gelachen hebben. Gewoon een heerlijk avondje theater. Het is gewoon heerlijk materiaal en met vol enthousiasme gaan we dit doen en spelen. Dat gaan we overbrengen op de mensen en ik denk dat heel veel mensen daar ook behoefte aan hebben. Natuurlijk ook aan andere dingen, dit is geen kunst wat we hier maken. Dit is gewoon ontzettend goed amusement en daar hebben mensen behoefte aan dat ze op een doordeweekse dag naar het theater kunnen en lekker kunnen ontspannen en genieten.
