Elektra, zoete wraak

Elektra, zoete wraak

Recensie en foto: Mieke van der Raay

Mangrove doet de klassiekers op 1,5 meter: Elektra

Afgelopen zaterdagwas ik bij de première van Elektra in Theaterpand Delfshaven aan de Mathenesserdijk 293 van theatergroep Mangrove. Theatergroep Mangrove bestaat al 10 jaar en in deze 10 jaar hebben ze al diverse klassiekers bewerkt en in een modern jasje gestoken

De acteurs vertellen het verhaal van Elektra in een experiment op 1,5 meter afstand. Agamemnon is getrouwd met Klytaimnestra, maar laat zijn vrouw en kinderen, Elektra en Orestes, achter om te gaan vechten tegen Troje. Wanneer de koning eindelijk terugkeert uit de oorlog, in het gezelschap van zijn minnares Cassandra, wordt hij vermoord door zijn echtgenote, die zelf een affaire is begonnen met Aigisthos, de zoon van Agamemnons aartsvijand Thyestes. Klytaimnestra en Aigisthos grijpen samen de macht. Elektra komt erachter dat haar moeder in koele bloede haar vader heeft vermoord. Als Elektra bijna 18 is, komt ze er ook achter dat haar broertje nog leeft en samen zinnen ze op wraak.

Er zijn veel versies van deze klassieke tragedie, maar geen een zoals deze versie. Annemieke Elstak heeft het concept van de voorstelling geheel aangepast om het coronaproof te maken.

Ik had gewoon een brok in mijn keel en kon ook mijn tranen niet bedwingen. Annemieke als Elektra wist me zo te raken, ze speelde zo levensecht, dat ik gewoon het gevoel had dat ik haar moest helpen in haar strijd tegen haar moeder en stiefvader. De rol was zeker niet makkelijk en heel zwaar, maar ze wist je vanaf de eerste seconde te pakken met haar sublieme spel. Derk Oudshoorn als de valse stiefvader, oh man, als het had gekund had ik hem zelf gewurgd, zo echt kwam hij over. Hij wist gewoon alles uit zijn rol te halen: je moest hem gewoon haten. Daniëlle Meijboom zette de rol van de moeder het ene moment fragiel neer, het volgende moment was ze weer gemeen, maar toch had je een zwak voor haar. Haar ogen vertelden meer dan ze zei. Raffello Oostburg als de zoon was in het begin toch wel de vrolijke noot, hij maakte alles wat luchtiger. Dit had dit verhaal echt wel nodig. Later in het verhaal wordt hij wat serieuzer als hij wraak neemt. Beide kanten van zijn rol speelde hij met groot gemak. Raffello is zeker een toptalent, waar we waarschijnlijk meer van gaan horen. Aron Elstak had het voorrecht te hebben om de scheidsrechter te zijn, hij was ervoor verantwoordelijk dat de voorstelling coronaproof was. Hij wist op zijn typisch komische manier de voorstelling in goede banen te leiden. Wat voor rol deze man ook speelt, de komische rol lijkt toch wel het beste bij hem te passen. Hij zong ook diverse nummers, die geheel aangepast waren en geïntegreerd in het verhaal. Wat heeft Aron toch een prachtige zangstem.

Sommige scènes zijn zo intens, met zoveel gevoel, dat het niet anders kan, dan dat het verhaal en het spel van de spelers je weten te raken. GA DIT ZIEN!!!!

Duur van de voorstelling: ca. 75 minuten
Concept en regie: Annemieke Elstak
Tekst: Michelle van Daalhoff
Cast: Derk Oudshoorn, Daniëlle Meijboom, Annemieke Elstak, Aron Elstak, Raffello Oostburg

Voor meer informatie: http://www.theatergroepmangrove.nl

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.