Recensie: Mieke van der Raay
Al heel wat bekende en minder bekende acteurs hebben de rol van Richard
III gespeeld, naar het toneelstuk van Shakespeare.
Volgens Shakespeare is Richard III een kreupele psychopaat die zijn
gehele familie vermoord heeft om op de troon te komen.
Door de visie van Shakespeare ging Richard III de geschiedenis in als
moordzuchtige tiran.
Richard III komt in de vorm van Wart Kamps terug om het echte verhaal te
vertellen, want zeg nu zelf; hij verdient toch eerherstel.
Hij wil koste wat kost nu eens het echte verhaal vertellen, want die
Shakespeare heeft volgens hem de grootste misdaad begaan in de
geschiedenis en wel een heel verkeerd beeld geschetst over Richard III.
De voorstelling begint eigenlijk vrij direct, bij binnenkomst ligt
Richard III onder zijn “dode” witte paard en begint gelijk te vertellen
over de grote misdaad van William Shakespeare.
De rest van het decor zijn witte bergen met een boom, deze decorstukken
worden uitgebreid gebruikt door de gehele voorstelling.
Op humoristische wijze probeert hij het publiek duidelijk te maken dat
hij echt niet de schurk is in dit verhaal, zelfs in heel wat
verschillende talen als het moet. Ook komt hij het publiek in, om je
maar te overtuigen van zijn onschuld.
We volgen hem gedurende zijn leven, over zijn liefde voor Anne, hier
wordt hij wel erg emotioneel van, tja wel met behulp van druppeltjes uit
een flesje.
Hij schakelt met een groot gemak over van het ene personage naar het
andere, hij heeft hiervoor niet veel nodig, een simpele verandering van
zijn gezichtsuitdrukking is genoeg.
Hij speelt alles zo subliem en met gevoel, dat je af en toe niet weet of
je nu moet lachen of medelijden met hem moet hebben.
Maar plots kan het stuk ook weer een geheel andere draai hebben, als hij
even op zijn smartphone een filmpje moet opnemen voor zijn Richard III
kanaal, maar dan weer in enkele seconden in zijn rol zit van verkeerd
begrepen Richard III.
Het enige wat ik in dit stuk niet begreep was het vele spugen, of wel op
een schedel, of dan weer in de lucht dan wel weer op de grond, ik zag
niet echt de toevoegende waarde ervan in.
Jammer dat ik dit stuk pas bij één van de laatste voorstellingen heb
ontdekt, je hebt gegarandeerd een fantastisch leuke avond en kom je met
een glimlach naar buiten.
Het stuk duurt maar anderhalf uur, maar is precies lang genoeg om alle
indrukken die Wart achterlaat, te verwerken.
Met dank aan Pien Roeland van Alles voor de kunsten
Meer informatie: www.wartkamps.nl
