In 2001 begon ik met mijn bedrijf. Zelfstandig entertainer/artiest best heel spannend allemaal. Maar zoals altijd was ik vol zelfvertrouwen en ben ervoor gegaan. Het eerste jaar was niet makkelijk maar daarna begon het balletje te rollen. In 2005 werd ik aangenomen bij Joop van den Ende en speelde ik 170 keer in de musical de Jantjes. M’n carrière ging als een speer, de ene na de andere aanbieding volgde. Commercials, gastrollen , nieuwe musicals etc. In 2006 kwam ik voor een belangrijke keuze te staan. Of ik ga in de musical Ciske de Rat spelen of ik ga mijn eigen shows produceren. Ik heb gekozen voor het laatste en daar ben ik tot op de dag van vandaag trots op. In 2008 belandden we in een financiële crisis. De nasleep duurde tot januari 2020. Maar dit was het jaar dat we omhoog zouden kijken, dit was het jaar waarin het zou gaan gebeuren. In de eerste 2 maanden waren ook veelbelovend tot 13 maar 2020. Een datum die de rest van mijn leven in mijn geheugen gegrift zal staan. De Corona crisis. Alles staat stil, geen inkomen, steun van de staat? Minimaal. En dan het ergste, gewoon niet mogen spelen, geen optredens, geen dinnershows, je collega’s niet meer zien en ook niet weten wanneer dan wel. Een 1,5 meter maatschappij? In ons vak? Hoe dan? Los van het feit dat het organisatorisch misschien haalbaar is, hoe gaan we voorzien in onze kosten als maar een derde van je zaal bezet is? Hoe gaan wij mensen uitnodigen op de dansvloer? Hoe gaan wij de interactie aan met ons publiek wat in onze shows essentieel is? Het zwartst denkbare scenario heeft zich voltrokken. In mijn beleving de nekslag voor de entertainment industrie. Ik vul mijn dagen met het bedenken van nieuwe concepten maar voor wie? Sporten, trainen, repeteren om er klaar voor te zijn als het weer mag, maar wanneer? Niemand die het weet. De TV heb ik inmiddels ook het raam uitgegooid. Ik was klaar met zogenaamde deskundigen die allemaal het tegengestelde beweren en niemand die het weet. Maar als er een vaccin komt, dan is het allemaal achter de rug. Hoe lang zoeken we al naar medicijnen voor aids of kanker? Kortom wanneer komt er licht aan het einde van de “Coronatunnel”. Ben ik nu een zeikerd? Een negatieveling? Een doemdenker? Nee want gek genoeg sta ik elke dag vrolijk op en zie de dag met vertrouwen tegemoet, ik ben een positief mens en probeer het maximale wat is toegestaan uit mijn bedrijf te halen. Ja ik hoor ook bij die zangers die inmiddels bij 15 verzorgingstehuizen heeft gezongen. Waarom? Omdat ik dat zelf leuk vindt en dagelijks een lach op de gezichten van die mensen zie. Ja ook wij zenden met één van onze shows wekelijks op maandagavond een livestream uit. Waarom? Omdat ik het leuk vindt en we er heel veel positieve reacties op krijgen. Dus ik sta positief in het leven en ga niet bij de pakken neerzitten. Waarom? Omdat ik weet dat er ooit een dag komt dat ik mijn geliefde vak weer mag uitoefenen.Stay positive, we’ll beat this thing!
