Recensie: Mieke van der Raay
In een uitverkocht Maaspodium in Rotterdam, wist Aron het première publiek vanaf de eerste minuut aan het lachen te maken.
Aron wil eigenlijk net als vele mensen best wel bekend worden maar vooral hèrkend worden. Want tegenwoordig is eigenlijk iedereen wel op tv; vloggers, stylisten, rechters, koks, maar ook gewoon Dirk, simpelweg omdat hij in Den Haag woont.
We volgen vandaag de dag iedereen op tv, we kunnen er maar niet genoeg van krijgen. Ook Aron boeien deze mensen en kan er maar niet genoeg van krijgen om naar ze te kijken.
Daarom neemt Aron je mee in deze voorstelling in een reis door soaps, talentenjachten, documentaires en scripted reality’s.
Hij laat de revue herleven in een avond vol mooie liedjes, typetjes, conferences en natuurlijk het befaamde rieten hoedje. Hij haalt alle glitterjasjes en showtrappen uit de kast om zijn publiek een ouderwets avondje te entertainen.
De 25 jarige Aron begon al vroeg met spelen – op de middelbare school speelde hij bij het schooltoneel en hij speelde rollen bij de jeugdtheaterschool in Schiedam. Na zijn eindexamenjaar studeerde hij twee weken Nederlands, om direct daarna weer te stoppen en zijn eigen gezelschap op te richten. Met zijn allereerste soloprogramma ‘Stemmen’ won hij het Rotterdamse theaterfestival Pitch. Aanvankelijk zou hij voor dat festival een voorstelling maken met zijn eigen theatergezelschap Theater Tegenlicht, maar toen na inschrijving niemand beschikbaar bleek te zijn, moest hij solo. Per ongeluk dus. De jury zei over die voorstelling dat het een erg veelbelovend programma was, maar dat het meer onder de noemer van cabaret dan toneel viel.
‘Kijkt u even mee’ is een totaal andere voorstelling als Met de moed der wanhoop. Waar de vorige voorstelling nog allemaal losse scetches waren, was het nu één geheel. Vanaf de eerste minuut zag je Aron stralen en was hij duidelijk bezig met iets waar hij van ontzettend veel van houdt: de mensen vermaken en vooral aan het lachen te maken. Hij wisselde de komische stukken af met ontzettend mooi gezongen nummers, Aron heeft een zeer mooie en aangename zangstem om naar te luisteren. De interactie met het publiek was gewoon geniaal, wat iemand ook zei in de zaal, Aron wist daar feilloos en zonder enige terughoudendheid op in te spelen. Hij wisselde grappige stukken af met ontroerende verhalen en gedachtespinsels.
Annemieke Elstak-van der Linden deed voor deze voorstelling de regie. Annemieke, tevens Aron’s vrouw, voelt Aron duidelijk als geen ander feilloos aan en weet wat hij wel en niet kan. De avond was veel te snel voorbij, Aron had voor mijn gevoel nog wel even door mogen gaan.
En ja Aron, wat mij betreft zou je al lang bekend en herkend moeten worden…
Meer informatie: http://aronelstak.nl/
FOTO: Mieke van der Raay
