Alles (slechts één week) voor de eerste keer

Alles (slechts één week) voor de eerste keer

Recensie: Martijn van Vuuren

Van 10 mei tot 14 mei is de voorstelling “Alles voor de eerste keer”  slechts te zien in theater “De Franssche School” in Culemborg. Zo kort? Ja, inderdaad…… dat is een hele korte periode. Maar niet alleen de periode van de uitvoeringen zijn kort, ook het repetitieproces heeft maar 1,5 week geduurd. En dat is extreem kort voor een musicalproductie van 1,5 uur. 

Toch is het Stent producties gelukt om een degelijke voorstelling neer te zetten. In het begin leek je even te kunnen zien dat er maar een korte repetitieperiode aan vooraf is gegaan. Bepaalde samenzang in een duet liep niet helemaal gelijk. En dat zouden net de puntjes op de i zijn waar je in een langere periode misschien meer tijd voor zou nemen. 

Gaandeweg de voorstelling viel dit steeds minder op. Juist de samenzang van de vier spelers was het sterke punt in deze productie. 

De voorstelling is een ode aan de Nederlandse popmuziek. En deze popmuziek is op sommige momenten prachtig meerstemmig uitgevoerd. Tijdens deze samenzang kwamen de stemmen ook nog beter uit de verf dan op de momenten dat er solo werd gezongen. 

Rose-Anne van Elswijk, Thomas Kuipers, Daisy Duin en Mitch Wolterink vormen de cast deze voorstelling. Zij spelen 4 vrienden uit de middelbare school tijd die na een aantal jaar weer voor het eerst samen komen na het bericht dat één meisje uit de vriendengroep zelfmoord heeft gepleegd. 

Op het moment dat ze elkaar weer ontmoeten blijkt het dat iedereen veranderd is. Ieder is zijn eigen weg op gegaan en heeft zijn eigen problemen. Maar alle vier worden ze voor de eerste keer geconfronteerd met het overlijden van een persoon zo dichtbij hen. 

Samen blikken ze terug op het leven, de mooie en minder mooie momenten samen. 

De voorstelling bestaat uit korte scenes, afgewisseld met Nederlandstalige popnummers van onder andere: Blof, Acda en de Munnik, Nick en Simon, Frank Boeien en vele anderen. 

De voorstelling wordt geregisseerd door William Spaaij. Hij heeft een aantal hele mooie scenes in de voorstelling gemaakt. Helaas worden vooral de mooie, emotionele en serieuze stukken uit de voorstelling telkens weer afgebroken door een abrupte overgang naar een grappig of luchtig stuk. Wat mij betreft hadden ze de serieuzere onderlaag van de voorstelling wat meer uit mogen diepen. Dat neemt niet weg dat ook de komischie scenes zeker de moeite waard waren en in sommige scenes ook echt grappig. 

Als je de voorstelling nog wilt zien moet je snel zijn want zondag 14 mei is de laatste voorstelling alweer. En zo zijn sommige dingen ook echt voor de laatste keer…………… of zou er ooit……..?

Share

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.